Odsetki za opóźnienie, o których mowa w art. 481 § 1 k.c., w wypłaceniu zadośćuczynienia zgodnie z art. 446 § 4 k.c. nie podlegają zwolnieniu podatkowemu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 686/16 w sprawie ze skargi J. P. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 24 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia od J. P. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej w całości.
1. Wyrokiem z dnia 8 listopada 2016 r., I SA/Wr 686/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę J. P. (dalej: wnioskodawca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 24 marca 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd I instancji wynika, że we wniosku o wydanie interpretacji wnioskodawca wskazał, iż w dniu 18 września 2008 r. przestępca (skazany wyrokiem z dnia 24 stycznia 2013 r.) kierując samochodem w sposób rażący naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i wjechał w członka rodziny zainteresowanego, powodując jego śmierć.
Prawomocnym wyrokiem z dnia 12 stycznia 2015 r., Sąd Okręgowy, rozpoznając powództwo wnioskodawcy wniesione na podstawie art. 446 § 4 k.c.
o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, zasądził od pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeń Społecznych na rzecz zainteresowanego zadośćuczynienie w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy kwotę 20 000 zł wraz z odsetkami - licząc od dnia 21 listopada 2009 r. - w kwocie 13 616,44 zł.
Z przedmiotowym powództwem wnioskodawca wystąpił do sądu, gdyż ubezpieczyciel sprawcy wypadku odmawiał naprawienia krzywdy.
Ubezpieczyciel wyżej wymienione kwoty zadośćuczynienia wraz z odsetkami wypłacił wnioskodawcy w marcu 2015 r.
W związku z powyższym opisem wnioskodawca zapytał: Czy suma otrzymanych odsetek ustawowych w związku z wykonaniem wyroku Sądu Okręgowego zasądzającego na rzecz zainteresowanego zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę i cierpienia moralne, podlega zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.)?
Prezentując własne stanowisko stwierdził, że zasądzone zadośćuczynienie za krzywdę wraz z kwotą odsetek podlega przedmiotowemu zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b) u.p.d.o.f., jako że zostało zasądzone wyrokiem sądowym, obejmującym należność główną, jak i ściśle związane z nią odsetki ustawowe. Odsetki są skutkiem jednego i tego samego zdarzenia, tj. długotrwałego nienaprawiania przez zobowiązanego, wyrządzonej zainteresowanemu krzywdy moralnej. Mają taki sam charakter jak należność główna. Nieuzasadnione byłoby odmienne ich traktowanie. Odsetki te stanowią świadczenie akcesoryjne i są bezpośrednio oraz ściśle związane z zadośćuczynieniem - podlegają zatem tym samym regułom podatkowym. Skoro z mocy ww. przepisu ustawy, zwolnione od podatku jest "zadośćuczynienie" - to w takim samym stopniu obejmuje ono także odsetki.
3. Organ interpretacyjny uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zauważył również, że stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. źródłem przychodów są tzw. "inne źródła". Za takie przychody, zgodnie z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. - w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. - uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z takiego konta, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Sąd podkreślił, że użycie w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. zwrotu "w szczególności" świadczy o przykładowym katalogu przychodów z innych źródeł. Przychodami takimi są także inne przychody, niewymienione wprost w tym przepisie. Przyjęty katalog nie jest zamknięty, zatem każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 u.p.d.o.f. jest dla świadczeniobiorcy przychodem z "innych źródeł".