Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp.k. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 792/17 w sprawie ze skargi P. sp.k. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Wójta Gminy S. z dnia 5 czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla w całości interpretację indywidualną Wójta Gminy S. z dnia 5 czerwca 2017 r., nr [...], 3) zasądza od Wójta Gminy S. na rzecz P. sp.k. z siedzibą w G. kwotę 880 (słownie: osiemset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Wyrokiem z dnia 8 listopada 2017 r. o sygn. I SA/Łd 792/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę P. spółka komandytowa z siedzibą w Gdańsku (dalej: skarżąca) na interpretację indywidualną Wójta Gminy S.(dalej: Wójt) z dnia 5 czerwca 2017 r., nr F.312.12.2017, wydaną w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Łodzi).
2.1. Skarżąca złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w którym w pierwszej kolejności przedstawiła stan faktyczny. Wskazała, że jest właścicielem elektrowni wiatrowej, która jest zlokalizowana na terenie gminy. Jest także właścicielem obiektów budowlanych stanowiących budowle, które podlegają podatkowi od nieruchomości. Elektrownie wiatrowe nie figurują w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych skarżącej jako samodzielne (wyodrębnione) środki trwałe, od których byłyby dokonywane odpisy amortyzacyjne zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: u.p.o.d.p.). W ewidencji ujęto środki trwałe, których wartości początkowe obejmują swym zakresem m.in. części budowlane elektrowni wiatrowych (tj. fundament i urządzenia służące do wytwarzania energii elektrycznej) - urządzenia wiatrowe. Jednocześnie wskazała, że ze względu na formę prawną (spółka komandytowa) nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a podatnikami w tym zakresie są jego wspólnicy spółki w odpowiednich proporcjach. Podkreśliła, że od początku prowadzenia działalności funkcjonowała w formie prawnej spółki komandytowej i nigdy nie była podatnikiem podatku dochodowego. Skarżąca wskazała, że naturalną konsekwencją braku statusu podatnika podatku dochodowego w przypadku spółki jest brak prawnego obowiązku prowadzenia ewidencji środków trwałych na potrzeby tego podatku. Skarżąca nie jest także uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla potrzeb podatku dochodowego od środków trwałych, a tym samym do uwzględnienia ich jako koszty uzyskania przychodów na potrzeby rozliczeń w podatku dochodowym. Odpisów amortyzacyjnych dokonują bowiem wspólnicy proporcjonalnie do przypadających im udziałów. Z uwagi na obowiązek podatkowy wynikający z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, skarżąca jest także podatnikiem podatku od nieruchomości w zakresie m.in. budowli, których jest właścicielem. Deklarowana podstawa opodatkowania wskazanych obiektów była dotychczas ustalana przez skarżącą jako ich wartość początkowa określona na cele amortyzacji bilansowej (zgodnie z przepisami bilansowymi, a nie przepisami podatkowymi).