Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. sp. z o.o. z siedzibą we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 930/18 w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z 22 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 930/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę F. sp. z o. o. z siedzibą we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu w przedmiocie określenia miesięcznej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za okres 1 lica 2013 r. do 28 lutego 2016 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) - dalej jako: "P.p.s.a".
Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniosła F. sp. z o. o. zaskarżając ten wyrok w całości. Sądowi I instancji zarzuciła naruszenie przepisów postępowania oraz przepisów prawa materialnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:
- art.145 § 1
- naruszenie art. 60 ustawy o czystości i porządku w gminach oraz Uchwały XXXV/780/12 Rady Miasta W. z dnia 29 listopada 2012 r. (Dz. Urz. Woj. Doln. 19.07.2013 poz. 4428) wydanego na tej podstawie Regulaminu utrzymania porządku i czystości oraz wzoru deklaracji ustalonej przez organ podatkowy E. sp. z o. o. i wskazań określonych przez ten organ poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie tych przepisów w konkretnej sytuacji faktycznej. A w szczególności błędną ocenę relacji pomiędzy działaniem organów administracji a relewantną normą prawną. Skutkiem ewidentnego wprowadzenia w błąd strony skarżącej, w konsekwencji ponosi ona nieuzasadnione obciążenia finansowe nie będące jej udziałem,
- art. 145 § 1, art. 147 § 2 P.p.s.a
- poprzez naruszenie zasad postępowania administracyjnego, w szczególności określonych w art. 6 - 16 KPA a także przepisów ordynacji podatkowej, między innymi art. 120, art. 121, art. 165, art. 233 w odniesieniu art. 2a ordynacji podatkowej (Dz. U. 2015 r. poz. 613 ze zm.) i nie zastosowanie w tak oczywistej sprawie istniejących wątpliwości rozstrzygnięć na korzyść podatnika;
- naruszenia zasady zaufania do organów podatkowych, między innymi przyjęcie przez Sąd l, że spóźniona reakcja organów nie jest żadną przeszkodą w negatywnym rozstrzygnięciu dla podatnika. Naruszenie tych zasad zarówno przez Sąd I jak i w prowadzonych w postępowaniach przed organami administracji - pominięto aspekt ekonomiczno- finansowy, i przyjęcie oświadczeń firmy odbierającej odpady A. S. A, o częstotliwości odbioru pojemników co było niezgodne ze stanem faktycznymi również miało wpływ na wynik sprawy.
Mając na względzie powyższe zarzuty autor skargi kasacyjnej wniósł o:
1. uchylenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 22 listopada 2018 r., sygn. akt. I SA/Wr 930/18 w całości i przekazanie temu Sądowi sprawy do ponownego rozpoznania,
2. zasądzenie od organu administracji na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw, zatem podlega oddaleniu.