Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Piotr Przybysz, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "G." sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Go 380/17 w sprawie ze skargi "G." sp. z o.o. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Burmistrza L. z dnia 26 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "G." sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Burmistrza L. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Go 380/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę G. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej jako "Spółka") na interpretację indywidualną Burmistrza L. (dalej jako "Burmistrz") z dnia 26 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości (treść uzasadnienia ww. wyroku dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).
W skardze kasacyjnej Spółka - reprezentowana przez doradcę podatkowego - zaskarżyła powyższy wyrok w całości, zarzucając mu podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a." naruszenie:
- przepisów prawa materialnego, tj.:
1) art. 1a ust. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.o.l.", poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że elektrownia wiatrowa jako całość podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości;
2) art. 3 pkt 1, pkt 3, pkt 3a, pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "Prawo budowlane", poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że elektrownia wiatrowa jako całość stanowi budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego;
3) art. 1 ust. 1, art. 2 pkt 1, art. 9, art. 17 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 961, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.i.e.w.", w zw. z art. 2, art. 32 ust. 1 art. 84 oraz art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że umieszczona w art. 2 u.i.e.w. definicja elektrowni wiatrowej wpływa na zmianę definicji budowli dla celów u.p.o.l.;
4) art. 13 ust. 1 lit. d) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2G09/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz. Urz. UE nr L 140/16 z dnia 5 czerwca 2009 r.) - powoływanej dalej jako "dyrektywa OZE", w zw. z art. 20 i art. 21 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE nr C 326/391 z dnia 26 października 2012 r.) - powoływanej dalej jako "KPP UE", w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., w zw. z art. 3 pkt 1, art. 3 pkt 3, art. 3 pkt 9, art. 10, art. 82 ust. 3 pkt 5b oraz kategorii XXIX załącznika do Prawa budowlanego oraz w zw. z art. 2, art. 9 oraz art. 17 u.i.e.w., poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na nieuwzględnieniu regulacji prawa unijnego, tj. niezastosowanie art. 13 ust. 1 lit. d) dyrektywy OZE w zw. z art. 20 i art. 21 KPP UE do oceny art. 2, art. 9 oraz art. 17 u.i.e.w., w zw. z art. 3 pkt 1, art. 3 pkt 3, art. 3 pkt 9, art. 10, art. 82 ust. 3 pkt 5b oraz kategorii XXIX załącznika do Prawa budowlanego;