Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Mirosław Surma, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 249/16 w sprawie ze skargi D. S. i M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 10 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Ol 249/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M. S. i D. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 10 lutego 2016 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej zwana: "CBOSA").
2.1. Od powyższego rozstrzygnięcia pełnomocnik skarżących wywiódł skargę kasacyjną, którą zaskarżył wyrok w całości i wniósł o jego uchylenie i rozpoznanie sprawy, ewentualnie uchylenie wyroku oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Autor skargi kasacyjnej zarzucił na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej zwana: "p.p.s.a.") naruszenie:
- art. 210 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm., dalej zwana: "Ordynacja podatkowa") poprzez brak wyjaśnienia w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji przez organ odwoławczy, z jakiego powodu uważa, że art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r, poz. 361; dalej zwana "u.p.d.o.f. ") nie jest jednoznaczny oraz wymaga wykładni do jego zastosowania;
- art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej poprzez brak uznania, że decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 26 października 2012 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 21 ust. 1 pkt 47c u.p.d.o.f.;
- art. 21 ust. 1 pkt 47c u.p.d.o.f. poprzez niewłaściwe zastosowanie, tj. uznanie, że nie stanowi rażącego naruszenia prawa nałożenie na podatników obowiązku zapłaty podatku dochodowego za 2011 r. z tytułu świadczenia mieszkaniowego wypłacanego żołnierzowi zgodnie z art. 48d ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, tj. kwot otrzymanych od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa;
- art. 2a Ordynacji podatkowej poprzez błędne niezastosowanie w sytuacji, gdy do zastosowania tej normy WSA oraz organ był zobowiązany.
2.2. Postanowieniem z dnia 28 października 2016 r. WSA w Olsztynie na podstawie art. 178 p.p.s.a. odrzucił skargę kasacyjną skarżącej z uwagi na jej niedopuszczalność .
2.3. W odpowiedzi na skargę kasacyjną organ wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
3.1. Skarga kasacyjna, jako pozbawiona usprawiedliwionych podstaw podlega oddaleniu.
3.2. Zarzuty skargi kasacyjnej sprowadzają się do kwestii nieuchylenia przez Sąd I instancji decyzji odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r., pomimo tego że w ocenie strony wnoszącej skargę kasacyjną decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa.