Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 348/17 w sprawie ze skargi A. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 1 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla w całości postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 1 lutego 2017 r. nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia 10 listopada 2016 r. nr [....], 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie na rzecz A. S. kwotę 720 (słownie: siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 348/17 oddalił skargę A. S.. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 1.02.2017 r. nr [...] w przedmiocie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

Przedstawiając okoliczności sprawy sąd pierwszej instancji podał, że postanowieniem Nr [...] z dnia 10.11.2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] Nr [...] z dnia 12.09.2016r., określającej A. S. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 rok od dochodów uzyskanych z tytułu zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną w kwocie 181.220 zł. Organ wskazał na spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 239b § 1 pkt 4 oraz art. 239b § 2 Ordynacji podatkowej (dalej: O.p.). Zgodnie z art. 70 § 1 O.p, termin przedawnienia w niniejszej sprawie upływał w dniu 31.12.2016 r. Ponadto, zdaniem organu podatkowego I instancji, spełniona została przesłanka wynikająca z art. 239b § 2 O.p. Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazując na orzecznictwo stwierdził, że istotą uprawdopodobnienia niewykonania zobowiązania w oparciu o art. 239b § 2 O.p. - poprzez pryzmat zaistnienia przesłanki (okoliczności) z art. 239b § 1 pkt 4 O.p. - jest niewykonanie zobowiązania tylko ze względu na obiektywny upływ czasu, który poprzez m.in. konieczność dochowania terminów proceduralnych doprowadzi do przedawnienia zobowiązań. To następuje niezależnie od sytuacji materialnej podatnika i innych okoliczności leżących po jego stronie. Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał zarówno na krótki czas do upływu terminu przedawnienia, jak też i na postawę podatnika względem wypełniania obowiązków podatkowych. Organ podatkowy zwrócił uwagę, że w przedmiotowej sprawie podatnik nie złożył w terminie zeznania podatkowego PIT-38 za 2010 rok w związku z uzyskaniem przychodów z kapitałów pieniężnych. Nadto wniósł odwołanie od decyzji określającej mu wysokość zobowiązania podatkowego, które na dzień wydawania zaskarżonego postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nie zostało jeszcze rozpatrzone przez organ odwoławczy.

Na powyższe postanowienie A. S. wniósł zażalenie. Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie postanowieniem z 1 lutego 2017r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w K., okoliczności sprawy bezspornie nakładały na organ I instancji uprawnienie do przyjęcia, iż skarżący nie dawał gwarancji wykonania zobowiązania podatkowego przed upływem terminu jego przedawnienia. Dodatkowo organ zwrócił uwagę, że na decyzję ostateczną określającą wysokość zobowiązania podatkowego z dnia 15.12.2016 r. A. S. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie

Strona 1/7