Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Protokolant Natalia Narejko, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 lipca 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 109/15 w sprawie ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. D. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 14 lipca 2015 r., I SA/Bd 109/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 grudnia 2014 r., [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w T. z 3 września 2014 r., [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od czynności cywilnoprawnych.
2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Od 1993 r. do marca 2012 r. skarżący prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. W 2003 r. zawarł umowę majątkową małżeńską i przepisał cały majątek firmy na żonę. Natomiast w 2010 r. podczas sprawy rozwodowej podjął próbę odzyskania od żony przedsiębiorstwa i majątku, którego wartość określił na kwotę ok. 3.000.000 zł oraz rozpoczął sądowy proces unieważnienia aktu intercyzy. Wówczas także rozpoczął ponownie prowadzenie działalności gospodarczej, na potrzeby której dokonał zakupu maszyn budowlanych finansując je częściowo środkami pochodzącymi od rodziny w formie 3 pożyczek cywilnoprawnych na łączną kwotę 76.000 zł. Ponieważ od powyższych umów nie zapłacił podatku od czynności cywilnoprawnych (co ujawniono w toku kontroli podatkowej przeprowadzonej w marcu 2011 r. w zakresie prawidłowości rozliczenia VAT za IV kwartał 2010 r.), w dniu 7 lipca 2011 r., złożył stosowne deklaracje PCC-3 i wykazał w nich podatek do wpłaty w łącznej kwocie 9.473 zł, którego nie uregulował. Kwota ta jest przedmiotem wniosku o udzielenie ulgi.
3. W rozważaniach merytorycznych sąd pierwszej instancji podniósł m.in., że przedmiotem rozstrzygnięcia w zaskarżonej decyzji był wniosek skarżącego z 24 listopada 2012 r. o umorzenie zaległości podatkowej w podatku od czynności cywilnoprawnych za 2010 r. w kwocie 7.625,25 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 2.046 zł. Pierwotnie wydana w sprawie decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 lipca 2013 r. została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 4 grudnia 2013 r. W orzeczeniu tym sąd stanął na stanowisku, że w sprawie nie zostały dokonane ustalenia w oparciu o całokształt materiału dowodowego, co skutkowało naruszeniem art. 191 i art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "o.p."). Jako przejaw tych naruszeń sąd wskazał na brak uwzględnienia w zaskarżonym rozstrzygnięciu okoliczności związanej z niekorzystnym dla skarżącego zakończeniem postępowania w przedmiocie odzyskania majątku małżeńskiego wartego 3 mln zł. Wskazaniem prawnym co do dalszego postępowania w sprawie była konieczność ustalenia i uwzględnienia aktualnego stanu majątkowego i rodzinnego skarżącego zarówno przez organ podatkowy, jak i przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego. Korzystając z możliwości, jaką stwarza art. 135 ustawy p.p.s.a. sąd uchylił także postanowienie Prezydenta Miasta T. z 23 marca 2013 r.