Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA del. Anna Maria Świderska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Lu 904/14 w sprawie ze skargi L. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 14 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od L. N. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 25 lutego 2015 r. w sprawie sygn. akt I SA/Lu 904/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdził nieważność decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie ustalającej L. N. wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2014.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym ustalonym w toku postępowania podatkowego i przyjętym przez sąd I instancji.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie utrzymało w mocy decyzję (nakaz płatniczy) Burmistrza Ł. z 14 lutego 2014 r. ustalającą L. N. wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2014 w kwocie 868 zł.
W uzasadnieniu wskazano, że Burmistrz Ł. mocą decyzji (nakazu płatniczego) z dnia 14 lutego 2014 r. ustalił L. N. i T. N, wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego w kwocie 868 zł, na którą złożyło się zobowiązanie w podatku rolnym - 152 zł, w podatku leśnym - 37 zł i w podatku od nieruchomości - 679 zł. W ewidencji gruntów i budynków jako współwłaściciele przedmiotów opodatkowania ujawnieni są L. N. i T. N.
L. N. złożył skargę na powyższą decyzję, której argumentacja zmierzała do wykazania, że w okolicznościach rozpatrywanej sprawy nie było podstaw ani faktycznych, ani prawnych do opodatkowania gruntów i budynków podatkiem od nieruchomości. Wszystkie bowiem przedmioty opodatkowania stanowią gospodarstwo rolne, które składa się z kilku działek.
Odpowiadając na skargę, organ wniósł o jej oddalenie. W całości podtrzymał stanowisko oraz argumenty faktyczne i prawne, przedstawione w zaskarżonej decyzji.
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdził nieważność decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie z 14 lipca 2014 roku w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2014 rok. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że organ pierwszej instancji wydał nakaz płatniczy z dnia 14 lutego 2014 r. oznaczony numerem [...], adresowany do T. N., mocą którego ustalił łączne zobowiązanie pieniężne w kwocie 868 zł (152 zł z tytułu podatku rolnego, 37 zł z tytułu podatku leśnego oraz 679 zł z tytułu podatku od nieruchomości). W lewym górnym rogu nakazu płatniczego zaznaczono: udział ½. W tej samej dacie i o tej samej treści oraz numerze organ pierwszej instancji wydał nakaz płatniczy, tym razem kierowany do L. N. W ocenie WSA organ pierwszej instancji wydając nakaz płatniczy z 14 lutego 2014 roku w stosunku do każdego ze współwłaścicieli wprost sprzecznie z treścią art. 6 c ust. 2 ustawy o podatku rolnym (Dz.U. z 2013r. poz.1381 ze zm.) -dalej " u.p.r." w zw. z art. 92 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) - dalej "O.p, rażąco naruszył prawo (art. 247 §1pkt 3 O.p.) Z kolei organ odwoławczy rozpatrując odwołanie jednego ze współwłaścicieli, zastosował art. 233 § 1 pkt 1 O.p. i utrzymał w mocy wadliwy nakaz płatniczy, sam więc wydał decyzję rażąco naruszającą prawo w zakresie adresata nakazu płatniczego, co skutkowało stwierdzeniem nieważności zaskarżonej decyzji z powołaniem się na przesłankę z art. 247§ 1 pkt 3 O.p