15. Ponadto nie ma w tym względzie znaczenia fakt, że Skarżąca we wniosku o wypłatę oprocentowania powołała się na przepis art. 359 Kodeksu cywilnego. Tego rodzaju błąd strony, która być może nie zna obowiązujących przepisów prawa, nie może być interpretowany na jej niekorzyść. Skarżąca zwróciła się o wypłatę oprocentowania, do czego, jak wynika z wcześniejszych rozważań, miała prawo, natomiast obowiązkiem organu było wszczęcie postępowania i rozstrzygnięcie sprawy w drodze decyzji. Błędne jest zatem założenie Dyrektora Izby Skarbowej w S zawarte w skardze kasacyjnej, że gdyby podatniczka powołała się w swoim żądaniu na przepisy Ordynacji podatkowej, albo nie powoływała się na żadne przepisy, to wówczas organy podatkowe musiałyby rozstrzygnąć merytorycznie.
16. Zatem w świetle powyższych rozważań nie można uwzględnić zarzutu skargi kasacyjnej dotyczącego naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 lit.c P.p.s.a. w zw. z art. 165a O.p. poprzez błędne uznanie, iż żądanie Skarżącej dotyczące określenia i wypłaty odsetek ustawowych w wysokości 13% na podstawie art. 359 Kodeksu cywilnego od zwróconej nadpłaty nie daje podstawy organowi podatkowemu do odmowy wszczęcia postępowania podatkowego.
17. Niezasadny jest również zarzut naruszenia art. 141 § 4 P.p.s.a. poprzez brak w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku odniesienia się do żądania Skarżącej, wypłaty odsetek ustawowych na podstawie przepisów prawa cywilnego. Należy wskazać, że na podstawie art. 141 § 4 zdanie pierwsze P.p.s.a. uzasadnienie wyroku powinno zawierać zwięzłe przedstawienie stanu sprawy, zarzutów podniesionych w skardze, stanowisk pozostałych stron, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie. Dodatkowo uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego uwzględniającego skargę powinno zawierać wskazania, co do dalszego postępowania. Obowiązkiem sądu jest bowiem precyzyjne określenie czynności, jakie powinien przeprowadzić organ administracji przy ponownym rozpatrywaniu sprawy, tak aby przy ewentualnym kolejnym rozpatrywaniu skargi na postanowienie w takiej sprawie zapobiec błędom stwierdzonym przez sąd administracyjny i nie narazić się na zarzut naruszenia postępowania (zob. wyrok Naczelnego Sądu administracyjnego z 20 lipca 2005 r., sygn. akt OSK 1772/04). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uzasadnienie zaskarżonego wyroku wszystkie te elementy posiada. Wbrew twierdzeniu Dyrektora Izby Skarbowej w S, zawartemu w skardze kasacyjnej z uzasadnienia zaskarżonego wyroku jasno wynika, że przedmiotowy spór co do przysługującego Stronie oprocentowania, organ powinien rozstrzygnąć w drodze decyzji administracyjnej na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, a nie przepisów Kodeksu cywilnego.
18. Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 P.p.s.a. oddalił skargę kasacyjną.