Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie: NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), NSA del. Teresa Porczyńska, Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2010 r. sygn. akt VIII SA/Wa 724/09 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 11 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt VIII SA/Wa 724/09 w sprawie ze skargi P. K. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 11 września 2009 r. w przedmiocie określenia wysokości opłaty targowej kwocie 180 zł za dokonywanie czynności sprzedaży w dniu 8 czerwca 2007 r. Jako podstawę materialnoprawną decyzji organy podatkowe wskazały przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.; dalej: u.p.o.l.), a także przepisy § 1 i § 2 uchwały Nr XXIV/436/2004 Rady miasta stołecznego Warszawy z 15 stycznia 2004 r. w sprawie opłaty targowej (Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego Nr 21, poz. 675; dalej: "uchwała").
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że w dniu objętym decyzją skarżąca prowadziła w W. działalność handlową. Sprzedawał warzywa i owoce ze stoiska o powierzchni 6 m² przy ul. K.. Z treści protokołu wynika, że w czasie czynności kontrolnych obecny był inny funkcjonariusz, jednak brak jego podpisu pod protokołem. Prezydent W. decyzją z 16 lutego 2009 r. określił zatem skarżącej zobowiązanie podatkowe w opłacie targowej za wymieniony wyżej dzień. Jako podstawę określenia zobowiązania organ przyjął stawkę 30 zł za każdy metr kwadratowy powierzchni wykorzystywanej na działalność handlową poza miejscami do tego wyznaczonymi, zgodnie z przepisami uchwały.
W wyniku wniesionego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. Zdaniem SKO okoliczności sprzedaży, wielkość zajętego obszaru, wynikają z protokołu kontroli i świadczą o prawidłowości poboru opłaty targowej. Skoro skarżąca nie zgodziła się z podaną w protokole wielkość zajmowanej powierzchni, to mogła to zakwestionować w protokole. Organ stwierdził też, że skarżąca nie wykazała, by uiściła opłatę targową. Uznano też za prawidłowe przyjęcie stawki 30 zł za metr kwadratowy.
Z takim rozstrzygnięciem nie zgodziła się skarżąca i wniosła skargę. Podniosła, że zaskarżona decyzja jest dla niej krzywdząca. Kwestionowała, by dokonany został pomiar zajmowanej przez nią powierzchni.
Odpowiadając na skargę SKO podtrzymało dotychczas prezentowane stanowisko i wniosło o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał skargę za zasadną.
Zdaniem Sądu, zarówno zaskarżona, jak i poprzedzająca ją decyzja, zostały wydane z naruszeniem przepisów postępowania podatkowego, tj. art. 180 § 1 i art. 191 w związku z art. 284a § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Spełnione zostały przesłanki do wyeliminowania tych decyzji z obrotu prawnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), dalej: P.p.s.a. Protokół kontroli był bowiem jedynym dowodem stanowiącym podstawę ustaleń faktycznych, a w konsekwencji określenia skarżącej zobowiązania z tytułu opłaty targowej.