Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Paweł Kowalski, Protokolant Asystent Sędziego Jan Szczygieł, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 1110/14 w sprawie ze skargi H.M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 24 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H.M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę H.M. na postanowienie Dyrektora Izby skarbowej w K. z dnia 24.07.2014 r. w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:
Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. decyzją z dnia 23.08.2012 r. określił przybliżone kwoty zobowiązania podatkowego skarżącego w podatku od towarów i usług za styczeń i za luty 2010 r. oraz dokonał ich zabezpieczenia przez uznanie znajdującej się na rachunku depozytowym organu podatkowego kwoty 109.337 zł. Dyrektor Izby Skarbowej w K. ostatecznymi decyzjami z dnia 18.11.2013 r. określił na kwotę 354.806 zł z odsetkami w kwocie 81.829 zł i 265.358,30 zł z odsetkami w kwocie 67.670 zł wysokość zobowiązań skarżącego w podatku od towarów i usług za styczeń 2010 r., a także na kwotę 628.540 zł z odsetkami w kwocie 155.464,69 zł wysokość zobowiązania skarżącego w podatku od towarów i usług za luty 2010 r. Dnia 27.12.2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. wystawił tytuły wykonawcze, obejmujące te zaległości i dnia 5.02.2014 r. dokonał częściowo skutecznego zajęcia wierzytelności skarżącego na rachunkach bankowych, ale dnia 12.02.2014 r. zajęcia te uchylił wobec uregulowania przez skarżącego zaległości w dniu 11.02.2014 r.
Dnia 14.02.2014 r. skarżący wniósł zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, skargę na czynności egzekucyjne w postaci zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego, a także złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego oraz wniosek o umorzenie kosztów egzekucyjnych. Powołał się na zaskarżenie decyzji wymiarowych do sądu administracyjnego i nieistnienie zobowiązań podatkowych w innych wysokościach, niż zadeklarowane, a także na powinność zaliczenia na poczet egzekwowanych należności niewypłaconej mu, przybliżonej kwotę zwrotu podatku od towarów i usług za miesiące od marca do maja 2010 r. w wysokości 1.348.614 zł, argumentując, że ponieważ ostatecznej kwoty zwrotu jeszcze nie określono, za prawidłowe należy uznać kwoty wskazane w deklaracjach podatkowych. Ponieważ tytuły wykonawcze wystawiono bez wezwania do zapłaty lub upomnienia, zasadne jest nieobciążanie go kosztami egzekucyjnymi. Ponadto w jednym z tytułów wykonawczych błędnie przytoczono numer decyzji stanowiącej jego podstawę prawną, wobec czego został on oparty na podstawie nieistniejącej. Błędnie też obliczono odsetki, a to wskutek nieuwzględnienia wszystkich okresów przerw w ich naliczaniu.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. postanowieniem z dnia 19.02.2014 r. sprostował popełniony w tytule wykonawczym błąd pisarski w postaci pomylonego numeru decyzji, stanowiącej podstawę jego wystawienia, a postanowieniem z dnia 13.03.2014 r. "odrzucił" zarzuty nieistnienia zobowiązania, braku wymagalności obowiązku, jego określenie niezgodnie z treścią decyzji, braku uprzedniego doręczenia zawiadomienia. Ponadto postanowieniem z dnia 17.03.2014 r. umorzył postępowanie w przedmiocie umorzenia kosztów egzekucyjnych wobec jego bezprzedmiotowości, jako że koszty te nie są należne, gdyż zostały już uregulowane, a postanowieniami z dnia 10.06.2014 r. odmówił uchylenia czynności egzekucyjnych oraz umorzenia postępowania egzekucyjnego.