Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia del. WSA Mirosław Surma (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1542/19 w sprawie ze skargi P. L. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 14 maja 2019 r., nr [...] w przedmiocie przyznania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia i pełnienia funkcji tymczasowego pełnomocnika szczególnego oddala skargę kasacyjną.
1. Wyrokiem z 21 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1542/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), dalej: "p.p.s.a", oddalił skargę P. L. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 14 maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie przyznania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia i pełnienia funkcji tymczasowego pełnomocnika szczególnego.
1.1 Sąd pierwszej instancji wskazał, że istota sporu w sprawie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy organ podatkowy może miarkować wynagrodzenie i przyznać je doradcy podatkowemu, ustanowionemu tymczasowym pełnomocnikiem szczególnym, w wysokości niższej niż wnika to z ogólnych przepisów regulujących tę kwestię. Zdaniem tego sądu wedle brzmienia § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 31 stycznia 2011 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. Nr 31, poz. 153, dalej: rozporządzenie z 31 stycznia 2011 r.). odpowiednio stosowanym w przedmiotowej sprawie, organ go stosujący ma prawo miarkować wynagrodzenie tymczasowego pełnomocnika szczególnego, biorąc pod uwagę niezbędny nakład pracy tego podmiotu, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. W związku z tym nie ma przeszkód, aby organ ten, otrzymawszy wniosek o wypłatę wynagrodzenia odstąpił od stawek wynagrodzenia określonych w widełkach, których wysokość zależy od wartości przedmiotu sporu i biorąc pod uwagę, okres pełnienia roli pełnomocnika, stopień zaangażowania tymczasowego pełnomocnika szczególnego w postępowanie podatkowe, przyznał mu wynagrodzenie adekwatne do stopnia jego aktywności w sprawie.
1.2 Odnosząc się do okoliczności sprawy oraz oceniając nakład pracy i charakter sprawy, a także biorąc pod uwagę stopień zaangażowania tymczasowego pełnomocnika szczególnego w postępowanie podatkowe sąd pierwszej instancji stwierdził, że przyznane skarżącemu wynagrodzenia w wysokości 1021 zł brutto (830 zł netto) jest adekwatne do zakresu podjętych czynności w sprawie, nakładu pracy, stopnia skomplikowania sprawy oraz wkładu pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy (pełny tekst uzasadnienia oraz inne powołane orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).
2. W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku P. L. wniósł o jego uchylenie.
Na podstawie art. 176 § 1 pkt 2 w zw. z art. 174 pkt 1 p.p.s.a., zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa materianego w postaci:
- art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. w zw. z art. 138n § 3 Ordynacji podatkowej w zw. z § 3 ust. 1 pkt 1 lit. g) rozporządzenia z 31 stycznia 2011 r. poprzez nieuwzględnienie skargi w wyniku błędnego zastosowania powołanego przepisu rozporządzenia polegającego na przyjęciu, że organowi przysługuje prawo do miarkowania wynagrodzenia poniżej poziomu minimalnego określonego w tym przepisie;