Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA del. Beata Cieloch, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 83/09 w sprawie ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

1. Wyrokiem z dnia 12 maja 2009 r., I SA/Wr 83/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę G. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 20 listopada 2008 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. z dnia 31 lipca 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynikało, że pracownicy Urzędu Skarbowego w N., na podstawie upoważnienia do kontroli z dnia 6 lutego 2004 r.(okazanego podatnikowi w dniu 16 lutego 2004 r.), przeprowadzili kontrolę w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. należnego od G. S.. W toku kontroli podatkowej stronę reprezentowała matka R. S., na podstawie umocowania wystawionego w dniu 16 lutego 2004 r. Protokół z kontroli doręczono kontrolowanemu w dniu 8 kwietnia 2004 r.

3. Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w N. wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia G. S. zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. Postanowienie to doręczono w dniu 7 lipca 2004 r. R. S., jako pełnomocnikowi podatnika. W tym samym dniu (7 lipca 2004 r.) wpłynęło do Urzędu Skarbowego w N. oświadczenie G. S., w którym upoważnił R. S. do reprezentowania go także w ramach prowadzonego postępowania podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.

4. Decyzją z dnia 31 lipca 2008 r. (doręczoną R. S.) organ pierwszej instancji określił G. S. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 19.159 zł. Z uzasadnienia decyzji wynikało, że podatnik w 2002 r. prowadził działalność gospodarczą, pod firmą A. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczył usługi w zakresie opieki społecznej z zakwaterowaniem oraz usługi noclegowe (wyłączone z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym). Wynikający z księgi przychodów i rozchodów przychód w kwocie 203.014 zł, zdaniem organu został zaniżony o kwotę 19.344 zł, gdyż winien wynieść 222.358 zł. Ponadto stwierdzono, że podatnik uzyskał także niezaewidencjonowany przychód z usług noclegowych dla rodzin pensjonariuszy w kwocie 1.530 zł. Koszty uzyskania przychodów w księdze podatkowej podatnik wykazał w kwocie 88.510,74 zł. Organ wyliczył koszty na kwotę 144.472,50 zł. Dokonując rozliczenia nie zaliczył do kosztów podatkowych:

- wykazanych w księdze podatkowej wydatków w kwocie 6.231,36 zł, gdyż nie zostały właściwie udokumentowanie,

- 50% poniesionych wydatków na opłaty za telefon i Internet oraz 10 % wydatków poniesionych na opłaty za wodę, wywóz nieczystości płynnych, energię elektryczną, jako poniesione na własne potrzeby, zgodnie z oświadczeniem podatnika.

Do kosztów podatkowych organ zaliczył niewykazane w księdze podatkowej koszty wynagrodzeń pracowników oraz składki na ubezpieczenie społeczne ( emerytalne, rentowe i wypadkowe) w części finansowanej przez pracodawcę. Organ dokonał także korekt w zakresie wydatków poniesionych na:

Strona 1/6