Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Jolanta Strumiłło, , Protokolant Adrianna Siniarska, po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2104/18 w sprawie ze skargi T.B. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę w całości, 3) zasądza od T.B. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z 25 stycznia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2104/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi T.B. uchylił postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z [...] czerwca 2018 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej oraz poprzedzające je postanowienie z 13 kwietnia 2018 r.

Wyrok (podobnie, jak i pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa. gov.pl/.

W dniu 20 marca 2018 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął wniosek T.B. (dalej: wnioskodawca, strona) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm., dalej: u.p.t.u.).

We wniosku do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) T.B. podał, że wraz z innymi osobami ma zamiar założyć stowarzyszenie, w którym będzie pełnił funkcję prezesa zarządu. Wnioskodawca podał szczegółowo na czym polegać będzie przedmiot działalności stowarzyszenia dot. badania rynku i opinii. Stowarzyszenie będzie realizowało swoje zadania poprzez organizację odpłatnych szkoleń oraz wydawania branżowego czasopisma. Stowarzyszenie rozważa także podpisanie stałej, wieloletniej umowy z podmiotem zewnętrznym, który zajmie się odpłatnie tymi przedsięwzięciami i będzie z tego tytułu wystawiał stowarzyszeniu faktury VAT.

Wnioskodawca wskazał, że jako członek zarządu może być w trybie art. 116a § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej: o.p.) pociągnięty do odpowiedzialności za zaległości podatkowe stowarzyszenia. Z tych względów strona uznała, że jest legitymowana do złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w celu uzyskania odpowiedzi na następujące pytania:

1) Czy stowarzyszenie powinno skorzystać z możliwości jakie daje art. 34 prawa o stowarzyszeniach i dokonać rejestracji w KRS nie tylko w rejestrze stowarzyszeń, lecz także w rejestrze przedsiębiorców, jako podmiot wypełniający definicję podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz art. 15 ust. 2 u.p.t.u.?

2) Czy Stowarzyszenie powinno zgodnie z art. 96 ust.1 u.p.t.u. dokonać rejestracji przed dniem wykonania pierwszej czynności spośród opisanych we wniosku i złożyć naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego odpowiednie zgłoszenie rejestracyjne?

Na oba postawione pytania wnioskodawca udzielił odpowiedzi twierdzącej.

Postanowieniem z 13 kwietnia 2018 r. DKIS, na podstawie art. 165a § 1 w zw. z art. 14h o.p., odmówił wszczęcia postępowania z wniosku strony.

DKIS uznał, że w tej sprawie skarżący nie posiada statusu zainteresowanego, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p. Organ interpretacyjny wywiódł to z analizy art. 14p, art. 14k § 1 oraz art. 14n § 1 o.p.

Postanowieniem z 14 czerwca 2018 r. DKIS utrzymał w mocy swoje orzeczenie wydane w pierwszej instancji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie strona wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.

Strona 1/4