1. Wykładnia językowa nie może prowadzić do zawężenia zwrotu niedookreślonego „własnych celów mieszkaniowych”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej u.p.d.o.f.), lecz wymaga indywidualnej oceny w konkretnym stanie faktycznym.
2. W świetle art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749; dalej: o.p.) organ interpretacyjny w postępowaniu o wydanie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie dysponuje możliwością ustalenia okoliczności faktycznych w kontekście interpretacji przepisu prawa materialnego stanowiącego przedmiot wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA del. Katarzyna Wolna-Kubicka, Protokolant asystent sędziego Jan Szczygieł, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 1028/14 w sprawie ze skargi M. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2013 r. nr IPPB1/415-1050/13-2/MS w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz M. K. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z dnia 22 października 2014 r. o sygn. III SA/Wa 1028/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. K. (dalej: wnioskodawca lub skarżący) na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów (dalej: organ lub Dyrektor IS) z dnia 12 grudnia 2013 r. o nr IPPB1/415-1050/13-/MS w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych (1) uchylił zaskarżoną interpretację; (2) stwierdził, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości; (3) zasądził od organu na rzecz skarżącego kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Jako podstawę prawną powołano art. 146 § 1, art. 152 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Warszawie).
2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Warszawie podał, że we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego skarżący wyjaśnił, iż odziedziczył po swojej babci 2/5 udziałów w mieszkaniu. Ze względu na bardzo zły stan techniczny odziedziczonego mieszkania, znaczące koszty utrzymania, brak środków finansowych na remont, a także chęć podziału majątku ze współwłaścicielem (wujem wnioskodawcy), spadkobiercy dokonali sprzedaży mieszkania za kwotę 900.000 zł. Wnioskodawcy przypadło z tego 360.000 zł. Podał, że babcia zmarła w grudniu 2012 r., akt poświadczenia dziedziczenia został sporządzony w dniu 29 stycznia 2013 r., a sprzedaż mieszkania nastąpiła 27 maja 2013 r. Po otrzymaniu środków ze sprzedaży, w dniu 15 lipca 2013 r. wnioskodawca kupił do majątku osobistego lokal mieszkalny o powierzchni 27 m2 za kwotę 258.000 zł. Zawarł również umowę przedwstępną na zakup do majątku osobistego innego lokalu za cenę 270.000 zł. Zakup ten będzie częściowo finansowany kredytem (przypuszczalnie w kwocie 100.000 zł) oraz ze środków własnych w wysokości 170.000 zł. Łącznie na zakup obu lokali mieszkalnych wnioskodawca przeznaczy kwotę 428.000 zł środków własnych + 100.000 zł kredytu. Oba mieszkania kupione zostały na własne potrzeby mieszkaniowe - wnioskodawca planuje w przyszłości umożliwić zamieszkanie w nich swoich dzieci, aby możliwie wcześnie uczyły się prowadzić samodzielne gospodarstwo domowe, nawet pozostając jeszcze na utrzymaniu wnioskodawcy i jego żony. Mając na uwadze podtrzymanie więzi rodzinnych i kontrolę rodzicielską, oba kupione mieszkania znajdują się w odległości około kilometra od miejsca zamieszkania wnioskodawcy i jego rodziny. Planuje także w najbliższym czasie remont mieszkania, w którym obecnie mieszka wraz z rodziną. Na czas remontu planowana jest przeprowadzka do jednego z nabytych mieszkań. Zanim jednak wnioskodawca i jego żona uznają, że dzieci są gotowe do wyprowadzki, planowane jest wynajęcie obu mieszkań, a uzyskane środki, po odprowadzeniu podatku dochodowego, wnioskodawca zamierza przeznaczać na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup drugiego mieszkania oraz bieżące koszty utrzymania mieszkań. Okres spłaty kredytu powinien zakończyć się w roku, w którym starsze dziecko wnioskodawcy skończy 18 lat. Uzyskiwanie przychodów z najmu ma także umożliwić utrzymanie mieszkań w należytym, niepogorszonym stanie. Wnioskodawca liczy się z tym, że mogą się zdarzyć okresy, w których mieszkania nie będę wynajmowane - w tym czasie z pozostałych źródeł dochodu wnioskodawca będzie spłacał kredyt i ponosił wydatki związane z utrzymaniem mieszkań. Oba mieszkania pozostaną własnością wnioskodawcy i będą służyły jego celom mieszkaniowym. Wnioskodawca nie zamierza dokonywać odpłatnego zbycia tych mieszkań ani przekazywać ich w darowiźnie.