Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 684/14 w sprawie ze skargi "A." sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 stycznia 2014 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązanie z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za październik 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 stycznia 2014 r., nr [...], 3) zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz "A." sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 17363 (słownie: siedemnaście tysięcy trzysta sześćdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 października 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 684/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za październik 2012 r.
W uzasadnieniu przedmiotowego rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia 24 października 2013 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych określił skarżącej spółce wysokość zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) za październik 2012 r. w związku z nieterminowym przekazaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON). Prezes PFRON stwierdził bowiem naruszenie art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w zakresie przekazywania środków z tytułu zaliczek na podatek dochodowy na rachunek zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zgodnie z tym przepisem w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lutego 2003 r. do dnia 29 lipca 2007 r. pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej był zobowiązany do przekazywania środków funduszu rehabilitacji na rachunek, o którym mowa w pkt 2 tego przepisu, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki uzyskano. Z dniem 30 lipca 2007 r. nastąpiła jednak zmiana art. 33 ust. 3 pkt 3 cytowanej ustawy, zgodnie z którą prowadzący zakład pracy chronionej jest obowiązany do przekazywania środków funduszu rehabilitacji na rachunek, o którym mowa w pkt 2 tego przepisu, w terminie 7 dni od dnia, w którym te środki uzyskano. Przy czym za dzień uzyskania środków ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 33 ust. 3 pkt 3 przedmiotowej ustawy, należy uznać zdaniem organu dzień wypłaty wynagrodzeń pracownikom. Według ustaleń strona nie przekazała w terminie środków ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od lipca 2007 r. do listopada 2010 r. na rachunek bankowy funduszu w łącznej kwocie 1.032.168,60 zł. W związku powyższym zgodnie z art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o rehabilitacji zobowiązana jest do wpłaty 30% kwoty tych środków na PFRON w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ujawnienie niedotrzymania terminu. Datą tą był dzień doręczenia skarżącej protokołu kontroli - 30 października 2012 r. Skarżąca nie dopełniła powyższego obowiązku w terminie określonym w art. 49 ust. 2 ustawy o rehabilitacji, ani nie dokonała wpłaty, zatem według Prezesa PFRON po stronie skarżącej powstała zaległość w wysokości 309.651 zł.
W odwołaniu spółka wniosła o uchylenie w całości powyższej decyzji oraz umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając naruszenie: