Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie: Sędzia WSA Iwona Kosińska Asesor WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi J. M. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku w sprawie zwrotu nieruchomości 1. zobowiązuje Prezydenta W. do rozpoznania wniosku skarżącej z dnia 5 marca 2005 r. w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat A. R. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w W. przy ulicy [...], tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych.
J. M. (dalej powoływana jako skarżąca) w dniu 7 lipca 2008 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w sprawie cyt. "zwrotu nieruchomości gruntowej, stanowiącej własność poprzedników prawnych skarżącej a przekazanej z naruszeniem prawa pod budowę osiedla [...].
Odpowiadając na skargę w piśmie z dnia 28 lipca 2008 r. Prezydent W. przedstawił historię postępowań dotyczących zwrotu działki nr [...] oraz nr [...]. Prezydent wskazał, że w aktach własnościowych nie odnaleziono żadnych wniosków o zwrot nieruchomości składanych w trybie dekretu, ani żadnych innych ustaw. Organ wskazał, że nie toczy się przed nim żadne postępowanie z wniosku skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Skarga jest zasadna.
Dla przedmiotowej sprawy kluczowe znaczenie ma okoliczność, którą zasygnalizował już Wojewódzki Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 29 maja 2008 r Sygn. akt I SAB/Wa 120/07, że skarżąca wystąpiła z wnioskiem o zwrot w dniu 5 marca 2005 r. Nadmienić wypada, że wprawdzie samego pisma w aktach administracyjnych brak, ale powyższy fakt potwierdza pismo z Biura Gospodarki Nieruchomościami Urzędu W. z dnia 26 kwietnia 2005 r. nr [...] (k. 18 akt adm.). Dlatego nie można twierdzić, że wniosek nie został złożony.
Z kolei z treści pisma skarżącej z dnia 4 grudnia 2007 r., uzupełniającego skargę wynika, że z zażaleniem na bezczynność Prezydenta W. w w/w sprawie skarżąca wystąpiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (za radą Rzecznika Praw Obywatelskich), ale dopiero w dniu 2 listopada 2007 roku.
Dlatego też organ powinien podjąć stosowne kroki celem jednoznacznego ustalenia treści wniosku. W tym celu należy rozważyć wezwanie strony do sprecyzowania treści wniosku z 2005 r. Co umożliwi podjęcie dalszych kroków przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego.
Przechodząc do oceny samej bezczynności należy stwierdzić, że Prezydent W. uchybił określonym w kodeksie postępowania administracyjnego zasadom prowadzenia postępowania administracyjnego. W szczególności art. 12 Kpa nakłada na organy administracji publicznej obowiązek działania w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.
Art. 35 § 1 w związku z art. 35 § 3 Kpa, stanowi, iż organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki; załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Do terminów tych, zgodnie z § 5 powołanego przepisu nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
W ocenie sądu, opieszałość Prezydenta W. w rozpatrywaniu wniosku nie usprawiedliwia jego nie odnalezienie. Brak jest dostatecznych przesłanek w świetle okoliczności wynikających z akt administracyjnych i twierdzeń strony zawartych w odpowiedziach na skargę, by uznać, że wystąpiła przyczyna niezależna od Kolegium, w rozumieniu art. 35 § 5 K.p.a, która uniemożliwiła terminowe załatwienie sprawy.
Wskazać również należy, że mimo wynikającego z art. 9 K.p.a. obowiązku organu do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego.
Powyższe ustalenia powodują, że w niniejszej sprawie uznać należało, że Kolegium nie wydało decyzji w terminie określonym w art. 35 Kpa. Wobec czego skarga na bezczynność organu została uwzględniona.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 149 i ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku. O kosztach pomocy prawnej udzielone z urzędu orzeczono.