Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Grzegorz Panek / spr./ Sędziowie WSA Małgorzata Niedobylska WSA Jarosław Szaro Protokolant ref. staż. Joanna Kulasa po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi spółki "A" z siedzibą w W. na bezczynność i przewlekłość postępowania Naczelnika Urzędu Skarbowego w przedmiocie zwrotu podatku od towarów i usług oddala skargę.
W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skardze, spółka z o.o. "A" zarzucając bezczynność/przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. zarzuciła temu organowi:
1. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.
- art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016, poz. 710 ze zm. dalej zwana ustawą VAT), poprzez nieuzasadniony brak zwrotu podatku VAT w przewidzianym przez przepisy prawa terminie, za marzec, kwiecień, maj, czerwiec 2015 r.,
- art. 87 ust. 2 i ust. 6 ustawy VAT poprzez przedłużenie terminu do zwrotu podatku po jego wyekspirowaniu,
- art. 87 ustawy VAT poprzez przekroczenie terminów zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, a także błędne przyjęcie, że zasadność zwrotu wymaga dodatkowej weryfikacji, podczas gdy materiał dowodowy zebrany w przedmiotowej sprawie pozwalał na dokonanie rozstrzygnięcie bez konieczności przedłużania terminu,
2. naruszenie przepisów postępowania, mających istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - określanej dalej jako Ordynacja podatkowa) poprzez naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, polegające na nieuzasadnionym braku zwrotu podatku od towarów i usług.
Podnosząc wskazane zarzuty spółka wniosła o zobowiązanie organu do zwrotu podatku od towarów i usług zgodnie z złożonymi przez nią deklaracjami VAT za poszczególne okresy rozliczeniowe.
W uzasadnieniu skargi wskazano, ze spółka "A" w składanych deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiące marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2015 r. wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym i zwróciła się o jej zwrot. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. podjął decyzję o konieczności weryfikacji zasadności zwrotu wskazanych nadwyżek.
"A" spółka z o.o. w okresach objętych kontrolami podatkowymi zajmowała się zakupem i sprzedażą towarów, które nabywane były od podmiotów krajowych i kolejno w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej dostarczane były do kontrahentów z Unii Europejskiej. Kontrole podatkowe prowadzone w "A" spółka z o. o. trwają ponad rok. Termin zakończenia wskazanych kontroli był kilkakrotnie przedłużany w trybie art. 140 § 1 Ordynacji podatkowej.
Pierwotnie sprawa miała zostać załatwiona do 30 października 2015 r., następnie przedłużono termin załatwienia sprawy do dnia 29 lutego 2016 r. Sprawa jednak nie została załatwiona w wyznaczonym terminie więc Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. wyznaczył kolejny termin załatwienia sprawy na 30 czerwca 2016 r. W oznaczonym wyżej terminie również nie załatwiono sprawy. Pismami z dnia 20 czerwca 2016 r. po raz kolejny zawiadomiono ‘A" spółka z o. o., że sprawa nie może zostać załatwiona w terminie i wyznaczono nowy termin załatwienia sprawy na 31 października 2016 r. W uzasadnieniu skargi podkreślono, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. nie wprowadził do obrotu prawnego zawiadomienia o przedłużeniu terminu kontroli i przedłużeniu terminu zwrotu podatku VAT - nie doręczył skutecznie stronie zawiadomienia o przedłużeniu postępowania, tj. pism z dnia [...] lutego 2016 r., znak [...], [...] oraz [...] przedłużających postępowania do dnia 30 czerwca 2016 r., co zgodnie ze stanowiskiem doktryny i orzecznictwa świadczy o pozostawianiu organu w bezczynności.