Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca) Protokolant Michał Kazek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2001 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w Ś. z dnia [...], nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 3.352 (trzy tysiące trzysta pięćdziesiąt dwa) zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. orzeka, że decyzje wymienione w pkt I nie podlegają wykonaniu.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...]. nr [...], Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Ś. z dnia [...], nr [...], którą określono J. S. zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za lipiec 2001 r. w wysokości [...] wraz z odsetkami.
Urząd Skarbowy w Ś. w toku prowadzonego postępowania ustalił, iż J. S., dokonywał zakupu materiałów, z których na jego zlecenie spółka cywilna A szyła konfekcję dziecięcą, będącą następnie przedmiotem eksportu realizowanego przez podatnika do Czech. Organ podatkowy badając okoliczności współpracy J. S. i spółki A, będącej zakładem pracy chronionej, doszedł do przekonania, że dokonywane przez podatnika transakcje zakupu i sprzedaży zmierzały do zmylenia osób trzecich i osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści budżetowych, co przy zastosowaniu art. 58 i 83 K.c, a także § 50 ust. 4 pkt 5 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.) spowodowało, iż Urząd ten za nieuzasadnione uznał: zwrot podatku w kwocie [...], jak również podlegającą przeniesieniu na miesiąc następny kwotę nadwyżki [...], wynikające z deklaracji podatkowej VAT-7.
Przesłanek przedstawionych wniosków organ podatkowy dopatrzył się zwłaszcza w ustaleniach, iż realizacja zlecenia szycia konfekcji dziecięcej (umowa z dnia [...]) odbywała się bez jakiejkolwiek dokumentacji ilościowo-wartościowej materiałów przyjętych, jak i wytworzonych wyrobów gotowych, a także bez rozliczania powstałych odpadów i stosowania cennika usług. Brak było również dokumentów potwierdzających zapłatę za wykonaną usługę. Zarówno dostawa materiałów do wykonania usługi, jak też wywóz za granicę uszytej odzieży, odbywały się głównie przy wykorzystaniu samochodów należących do spółki A, za co odpłatność ustalono w wysokości [...]za każdy kilometr przebiegu pojazdu. Dostawcy materiałów, jak i zagraniczni odbiorcy konfekcji byli podmiotami, z którym wcześniej w takim samym zakresie kooperowała spółka [...]. Dodatkowo uwzględnił organ okoliczność, iż J.S. był powiązany więzami pokrewieństwa i powinowactwa z niektórymi wspólnikami cywilnymi, sam zaś był pełnomocnikiem spółki A. Zajmował pomieszczenie, wcześniej najmowane prze spółkę cywilną, a czynsz z tytułu najmu za luty, sierpień, wrzesień i październik 2001 r., uregulowała za niego spółka cywilna. Z konta spółki były regulowane również należności za dokonywane przez podatnika zakupy od PPHU B w Ł., C w Ś. oraz D w K. W ocenie organu podatkowego, uczestniczenie J. S. w relacjach gospodarczych, w których wcześniej obecna była spółka A spowodowało w praktyce, że spółka ta wykazując zobowiązania podatkowe uzyskiwała ich zwrot na podstawie art. 14a ustawy o podatku od towarów i usług, zaś J. S. otrzymywał zwrot podatku naliczonego z tytułu sprzedaży eksportowej. Ustaleniom powyższym i wnioskom organ dał wyraz w decyzji z dnia [...].