Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 20 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej za okres od 1 sierpnia 2012 r. do 30 września 2012 r. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję Rady Miejskiej K. z dnia 12 listopada 2012 r. Nr [...] w sprawie określenia "A." S.A. z siedzibą w W. (dalej: spółka/strona/skarżąca) opłaty targowej za okres od 1 sierpnia 2012 r. do 30 września 2012 r. w wysokości 275 zł.
Z niespornego w sprawie stanu faktycznego wynika jednoznacznie, że w dniach od 1 sierpnia do 30 września 2012 r. (łącznie przez 55 dni ) prowadzona była sprzedaż w kiosku będącym własnością strony, położonym w K., na działce nr 231 dzierżawionej przez spółkę od Gminy K. na podstawie umowy dzierżawy z dnia 2 maja 2007r. nr 1/2007/UH. Fakty te potwierdzają sporządzone na okoliczność stwierdzenia uchylania się od uiszczenia opłaty targowej przez spółkę oświadczenia inkasenta opłaty targowej A.F. z dnia 31.08.2012r. i z dnia 30.09.2012r. oraz oświadczenia inkasentki opłaty targowej M.K. z dnia 1.10.2012r.
Z uwagi na powyższe organ I instancji określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za okres od 1.08.2012r. do 30.09.2012r. w wysokości 275 zł (55 dni x stawka 5 zł). Do ustalenia opłaty targowej organ I instancji zastosował dzienną stawkę opłaty targowej z tytułu sprzedaży w kioskach w wysokości 5 zł określoną w § 2 ust.3 uchwały nr XVIII/120/12 z dnia 30.03.2012r. Rady Miejskiej K. w sprawie opłaty targowej na terenie miasta K.
W odwołaniu strona podniosła, że jest zwolniona z opłaty targowej gdyż sporny kiosk - związany z działalnością gospodarczą - w którym była dokonywana sprzedaż, będący tymczasowym obiektem budowlanym w rozumieniu prawa budowlanego podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, wskazując że nie jest sporne że w świetle art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) - przywołanej dalej jako u.p.o.l. strona powinna podlegać opłacie targowej sporne jest natomiast czy nie powinna ona podlegać zwolnieniu na podstawie art. 16. Organ wskazał, że opłatą targową objęty jest każdy, kto prowadzi handel na targowisku i jednocześnie nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości w związku z przedmiotem opodatkowania położonym na targowisku. Organ wyjaśnił także, że okoliczność, że skarżąca nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości w związku z przedmiotem opodatkowania położonym w miejscu handlu tj. kioskiem [...] , będącym własnością strony została w sposób jednoznaczny i prawidłowy ustalona w toku postępowania podatkowego, zakończonego ostateczną decyzją z dnia 5 lipca 2012r.
Organ wskazał, że nie jest sporne w sprawie, także to iż przedmiotowy kiosk handlowy o konstrukcji drewnianej nie jest trwale związany z gruntem i że stanowi tymczasowy obiekt budowlany w rozumieniu art.3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Nr 243, poz. 1623 ze zm.).