Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca), Asesor WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 marca 2009 r. sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w B. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...], II. orzeka, że decyzje wymienione w pkt I nie podlegają wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] Spółka zwróciła się do Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu poniesienia kosztów inwestycji w celu obliczenia wielkości pomocy publicznej w związku z działalnością w wałbrzyskiej specjalnej strefie ekonomicznej i możliwością skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.), dalej u.p.d.o.p. Według strony moment poniesienia kosztów powinien być ustalany zgodnie z zasadą memoriału, tj. według daty wystawienia faktury potwierdzającej dokonanie operacji gospodarczej.
Rozpoznając wniosek Naczelnik D. Urzędu Skarbowego zgodził się ze stanowiskiem Spółki, co znalazło wyraz w postanowieniu z dnia [...]. W uzasadnieniu organ powołał art. 16g ust. 1 i ust. 3 oraz ust. 4 u.p.d.o.p. i wywiódł, że podstawą ustalenia ceny nabycia środków trwałych jest kwota należna, choćby jeszcze niezapłacona, w związku z czym w sprawie winna mieć zastosowanie zasada memoriału.
Poglądu tego nie podzielił Dyrektor Izby Skarbowej i po wszczęciu z urzędu postępowania w trybie art. 14 § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), dalej O.p., decyzją z dnia [...] zmienił opisane postanowienie. Dyrektor Izby Skarbowej powołał art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. i art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) oraz § 3 ust. 1 i § 6 - 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2211 z późn. zm.) i stwierdził, że momentem poniesienia spornych wydatków jest faktyczne ich zrealizowanie w znaczeniu kasowym. Dodatkowo przywołał pogląd zawarty w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 5 kwietnia 2005 r.
Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy własną decyzję, zmieniającą postanowienie Naczelnika D. Urzędu Skarbowego. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że w postanowieniu Naczelnik D. Urzędu Skarbowego błędnie powołał się na art. 16g ust. 1 i ust. 3 oraz ust. 4 u.p.d.o.p., który dotyczy ustalania wartości początkowej środków trwałych, zaś wniosek Spółki dotyczył ustalenia wielkości pomocy publicznej w postaci zwolnienia od podatku. Przy ustalaniu limitu tej pomocy należało stosować przepisy o wałbrzyskiej specjalnej strefie ekonomicznej. Za nietrafny uznał organ odwoławczy podnoszony przez Spółkę zarzut naruszenia art. 180 § 1 O.p. w zakresie pominięcia dowodów ze świadków i urzędowych interpretacji, wskazując że w postępowaniu prowadzonym o udzielenie interpretacji brak podstaw prawnych do przeprowadzania postępowania dowodowego.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu Spółka wniosła o uchylenie obu decyzji Dyrektora Izby Skarbowej, zarzucając naruszenie: