Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca) Asesor WSA Marek Olejnik Protokolant: Katarzyna Motyl Po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2007 r. przy udziale sprawy ze skargi B. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego o d d a l a s k a r g ę.
Decyzjami z dnia [...] Nr [...] i nr [...] została orzeczona odpowiedzialność podatkowa B. G. za zaległe zobowiązania spółki cywilnej [...] w podatku VAT za grudzień 1999 r. i sierpień 2000 r. Postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...] umorzono wszczęte przeciwko B. G. postępowanie egzekucyjne na skutek uznania zarzutu strony określenia egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej - za uzasadniony.
W dniu [...] wszczęto ponownie postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułów wykonawczych nr [...] nr [...] z dnia [...].
Pismem z dnia [...] strona B. G. zgłosiła zarzuty w sprawie prowadzonej egzekucji w oparciu o przepis art. 33 pkt 1, 3 i 6 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, podnosząc iż z dniem [...] nastąpiło wygaśnięcie egzekwowanych zobowiązań wskutek ich przedawnienia. Podniosła, że w okresie biegu przedawnienia organ egzekucyjny nie dokonał skutecznych czynności egzekucyjnych, które mogły przerwać bieg przedawnienia. Ponadto strona zarzuciła nieprawidłowe określenie (zawyżenie) kwot odsetek za zwłokę i błędne określenie sygnatur decyzji będących podstawą egzekwowanego obowiązku. Wniosła strona o umorzenie postępowania egzekucyjnego i uchylenie czynności egzekucyjnych.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...], wydanym w kwestii zasadności zarzutów na podstawie art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Naczelnik Urzędu Skarbowego jako wierzyciel uznał zarzuty strony za uzasadnione, przy czym w uzasadnieniu postanowienia wskazał, że uzasadnionym jest zarzut dotyczący nieprawidłowej wysokości kwot odsetek za zwlokę wynikający z wystawionych tytułów wykonawczych, bowiem w wystawionych tytułach nie uwzględniono przerwy w naliczaniu odsetek za okres od dnia następnego po upływie terminu, o którym mowa w art. 139 § 3 Ordynacji podatkowej do dnia doręczenia decyzji organu odwoławczego, jak również zarzut powołania w podstawie prawnej należności nieprawidłowego numeru decyzji organu podatkowego. Zarzut przedawnienia zobowiązania uznał organ za nieuzasadniony.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej, w wyniku zażalenia na powyższe postanowienie, uchylił postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego, wierzyciela, z dnia [...] Nr [...], wydane w kwestii zasadności zarzutów na podstawie art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, uznające za nieuzasadnione zarzuty strony, w części dotyczącej egzekucji należności z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 1999 r. i umorzył postępowanie w tym zakresie, uznając za uzasadniony zarzut przedawnienia tego zobowiązania i stwierdzając, że egzekwowanie tego obowiązku na mocy decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie jest możliwe. W części dotyczącej zarzutu egzekwowania obowiązku (podatek od towarów i usług za sierpień 2000 r.) niezgodnego z treścią orzeczenia) - utrzymał organ II instancji postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] w mocy. Podzielił organ odwoławczy stanowisko organu I instancji jako wierzyciela, uznającego, iż zarzut przedawnienia zobowiązania w podatku VAT za sierpień 2000 r. jest niezasadny, wyjaśniając, że postępowanie egzekucyjne w stosunku do zaległości w podatku VAT za sierpień 2000 r. wszczęte zostało w dniu [...], sporządzenie w dniu 27 marca 2001 r. protokołu o stanie majątkowym wspólników stanowiło pierwszą czynność egzekucyjną przerywającą bieg terminu przedawnienia, o której zobowiązany został powiadomiony, bieg terminu przedawnienia rozpoczął się na nowo w dniu 11 grudnia 2003 r., gdyż w dniu 10 grudnia 2003 r. nastąpiło zakończenie postępowania egzekucyjnego. Przyznał organ odwoławczy rację organowi I instancji, że nieprawidłowo wykazano w tytule wykonawczym nr [...] kwotę odsetek (zawyżono), bowiem nie została uwzględniona przerwa w naliczaniu odsetek wynikająca z art. 225 Ordynacji podatkowej i uznał zarzut strony oparty na przepisie art. 33 pkt 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji za uzasadniony. Przyznał także organ, że istotnie w sentencji postanowienia organu I instancji nie wskazano jakie zarzuty uznano za uzasadnione, wynika to jednakże z uzasadnienia tego postanowienia.