Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Asesor WSA Katarzyna Borońska, Protokolant Kamila Paszowska Wojnar, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 maja 2006 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej I. uchyla zaskarżone postanowienie II. zasądza na rzecz skarżącego od Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 100,00 (sto) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Strona skarżąca wnioskiem z dnia [...] zwróciła się do Urzędu Skarbowego w W. "o zwrot nadpłaty w opłacie skarbowej z tytułu udzielonych pożyczek dla W. Związku Wodociągów i Kanalizacji w W. w wysokości [...]. Pożyczki udzielone zostały w dniach [...]. i [...]. Od wyżej wymienionych umów w trybie [...] wymierzono opłatę skarbową w łącznej kwocie [...]. We wniosku stwierdzono, że przedmiotowe umowy nie podlegały opłacie skarbowej skoro Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. decyzją z dnia [...] Nr [...] stwierdził, iż wyżej wymienione czynności cywilnoprawne podlegały regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. działając na podstawie art. 165a § 1 ordynacji podatkowej odmówił wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie stwierdzenia nadpłaty.
Zażaleniem z dnia [...] strona skarżąca zakwestionowała rozstrzygnięcie organu I instancji. Zarzucono w nim rażące naruszenie zasad ogólnych postępowania podatkowego zawartych w art. 121, 122, 123 i 124 ordynacji podatkowej poprzez uniemożliwienie stronie wypowiedzenie się w postępowaniu podatkowym co do dowodów i materiałów dotyczących przedmiotowej sprawy. Wywiedziono, że wniosek złożony został w związku z decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] opisaną wyżej w której uznano, że przedmiotowe czynności podlegały przepisom ustawy od towarów i usług. Zdaniem strony niezbędnym stało się zatem przeprowadzenie postępowania podatkowego w celu rozstrzygnięcia zagadnień odnoszących się do sprawy tj. czy sprawa dotyczy nadpłaty opłaty skarbowej, gdyż wedle strony decyzje wydane w trybie [...] wydane zostały z naruszeniem art. 210 i 211 ordynacji podatkowej, poprzez wprowadzenie do obrotu prawnego ustnej decyzji, czego ordynacja podatkowa nie przewiduje.
Dyrektor Izby Skarbowej we W. po rozpatrzeniu zażalenia postanowieniem z dnia [...] Nr [...] utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.
Zdaniem tego organu wystąpiły w sprawie przesłanki z art. 165a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137 poz. 926 ze zm.), a mianowicie, że z "jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte". Niedopuszczalne jest bowiem skuteczne złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty w sytuacji, gdy istnieją w obrocie prawnym decyzje zapadłe w przedmiocie opłaty skarbowej.
W rozpatrywanym przypadku zdaniem organu odwoławczego nie ulega wątpliwości, że zapadłe decyzje [...] nr [...] i [...] zostały wydane w trybie przewidzianym przepisami rozdziału 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1989r. w sprawie sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty (M.P. nr 25 poz. 193 ze zm.). Kwestionowanie zatem prawidłowości wydania w trybie wskazanym w zarządzeniu - decyzji nie mogło być uznane za skuteczne. Nadmienić wypada zdaniem organu odwoławczego, że wbrew twierdzeniom strony, brak jest podstaw do kwestionowania skuteczności wydawania decyzji w trybie [...] w świetle zapisów ordynacji podatkowej. Kompetencja do wydania decyzji w trybie [...] wynikała nie tylko z zarządzenia o którym mowa wyżej, umocowanie do określenia tejże kwestii przez Ministra Finansów w drodze zarządzenia znajdowało się w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 ze zm.), a więc w przepisie tej samej rangi co ordynacja podatkowa.