Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi A spółka z o.o. z siedzibą w P. i B z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że decyzja wymieniona w punkcie I. nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz A spółka z o.o. z siedzibą w P. i B z siedzibą w W. kwotę 9.449 (dziewięć tysięcy czterysta czterdzieści dziewięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] określającą solidarnie zobowiązanym: A sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej: "VMP") i B z siedzibą w W. (dalej: "VAG") zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 223.462,00 zł z tytułu zawarcia 21 marca 2001 r. umowy pożyczki oraz odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w wysokości 223.462,00 zł i stwierdzająca nadpłatę w kwocie 320 zł.
Jak wynika z akt sprawy, skarżące spółki zawarły 21 marca 2001 r. umowę pożyczki, przy czym spółka niemiecka (VAG) była udziałowcem spółki polskiej (VMP). Notariusz sporządzając umowę pobrał od niej podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 223.462,00 zł. Pismem z dnia 7 kwietnia 2005 r. VMP wystąpiła do Naczelnika D. Urzędu Skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych, m.in. z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki. W uzasadnieniu podniosła, że pożyczki udzielane jej w latach 2001-2002 przez VAG stanowiły usługi pośrednictwa finansowego, które na mocy art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm. - dalej: "u.p.t.u.") w zw. z załącznikiem nr 2 do tej ustawy, podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług, co znajduje potwierdzenie w opinii Urzędu Statystycznego w L., wyrażonej w piśmie z dnia 7 marca 2005 r. Zgodnie z tą opinią, czynności dokonywane między podmiotami będącymi podatnikami podatku od towarów i usług klasyfikowane są pod kodem PKWiU 65.22.10-00.90 jako "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe".
Zdaniem VMP, z uwagi na to, że jest on podatnikiem podatku od towarów i usług, zawarta z jego udziałem umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, co znajduje uzasadnienie prawne w treści art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. nr 86, poz. 959 ze zm. - dalej: "u.p.c.c."). W konsekwencji pobrany od tej czynności podatek winien zostać zwrócony.
Rozpatrując wniosek VMP, organ I instancji nie podzielił zawartej w nim opinii, wydając w tym zakresie decyzję, która - z uwagi na uchybienia procesowe - została uchylona przez organ odwoławczy, podobnie jak dwie kolejne decyzje tego organu. Wykonując zalecenia organu odwoławczego, organ I instancji - postanowieniem z 19 października 2007 r. - wszczął postępowanie podatkowe w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w stosunku do VMP, zaś postanowieniem z 25 lipca 2008 r. wobec VAG. W wyniku kolejnego uchylenia decyzji, Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał powołaną na wstępie decyzję skierowaną do solidarnie zobowiązanych spółek, określając zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej [...] marca 2001 r. umowy pożyczki, odmawiając stwierdzenia nadpłaty we wnioskowanym zakresie i stwierdzając jej wysokość w niższej kwocie.