Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi A spółka z o.o. z siedzibą w P. i B z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że decyzja wymieniona w punkcie I. nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz A spółka z o.o. z siedzibą w P. i B z siedzibą w W. kwotę 3.520 (trzy tysiące pięćset dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] określającą solidarnie zobowiązanym: A sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej: "VMP") i B z siedzibą w W. (dalej: "VAG") zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 36.734,00 zł z tytułu zawarcia [...] października 2001 r. umowy pożyczki oraz odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w wysokości 36.954,00 zł i stwierdzająca nadpłatę w kwocie 220 zł.
Jak wynika z akt sprawy, skarżące spółki zawarły [...] października 2001 r. umowę pożyczki, przy czym spółka niemiecka (VAG) była udziałowcem spółki polskiej (VMP). Notariusz sporządzając umowę pobrał od niej podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 38.050,50 zł. Pismem z dnia 7 kwietnia 2005 r. VMP wystąpiła do Naczelnika D. Urzędu Skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych, m.in. z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki. W uzasadnieniu podniosła, że pożyczki udzielane jej w latach 2001-2002 przez VAG stanowiły usługi pośrednictwa finansowego, które na mocy art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm. - dalej: "u.p.t.u.") w zw. z załącznikiem nr 2 do tej ustawy, podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług, co znajduje potwierdzenie w opinii Urzędu Statystycznego w L., wyrażonej w piśmie z dnia 7 marca 2005 r. Zgodnie z tą opinią, czynności dokonywane między podmiotami będącymi podatnikami podatku od towarów i usług klasyfikowane są pod kodem PKWiU 65.22.10-00.90 jako "usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe".
Zdaniem VMP, z uwagi na to, że jest on podatnikiem podatku od towarów i usług, zawarta z jego udziałem umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, co znajduje uzasadnienie prawne w treści art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. nr 86, poz. 959 ze zm. - dalej: "u.p.c.c."). W konsekwencji pobrany od tej czynności podatek winien zostać zwrócony.
Rozpatrując wniosek VMP, organ I instancji nie podzielił zawartej w nim opinii, wydając w tym zakresie decyzję, która - z uwagi na uchybienia procesowe - została uchylona przez organ odwoławczy, podobnie jak dwie kolejne decyzje tego organu. Wykonując zalecenia organu odwoławczego, organ I instancji - postanowieniem z 19 października 2007 r. - wszczął postępowanie podatkowe w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w stosunku do VMP, zaś postanowieniem z 25 lipca 2008 r. wobec VAG. W wyniku kolejnego uchylenia decyzji, Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał powołaną na wstępie decyzję skierowaną do solidarnie zobowiązanych spółek, określając zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej 25 października 2001 r. umowy pożyczki, odmawiając stwierdzenia nadpłaty we wnioskowanym zakresie i stwierdzając jej wysokość w niższej kwocie.