Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Asesor WSA Katarzyna Borońska, Protokolant Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2008 r. sprawy ze skargi J. i S. P. o wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w G. grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4.11.2004 r. o sygn. akt I SA/Wr 199/01 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. oddala skargę
Przedmiotem skargi wniesionej przez J. i S. P. było wymierzenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w G. grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4.11.2004 r., sygn. akt I SA/Wr 199/01.
Wskazanym obok wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, uchylił zaskarżoną decyzję Izby Skarbowej we W. - Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r., nr [...], w sprawie określenia J. i S. małżonkom P. zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1994 rok.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że podstawą uchylenia decyzji podatkowego organu odwoławczego było stwierdzenie naruszenia art. 122 Ordynacji podatkowej oraz art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 30, poz. 130 ze zm.). W przypadku pierwszego naruszenia Sąd stwierdził, że kwota niezaewidencjonowanego przychodu ze sprzedaży betonu ([...] po denominacji) została ustalona w odmiennej wysokości niż kwota z tej transakcji przyjęta dla potrzeb określenia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług ([...] po denominacji) i że rozbieżność ta nie została wyjaśniona. Natomiast naruszenie prawa materialnego polegało na tym, że z kosztów przychodu wykluczono wydatek na zakup łopaty mechanicznej w kwocie [...] (po denominacji), podczas gdy pojęcie "środków trwałych" dotyczyło składników majątku, których cena zakupu była wyższa niż [...] (po denominacji [...]).
Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L., na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) Ordynacji podatkowej, uchylił decyzję Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] r. (nr [...]) w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. i określił kwoty zobowiązania podatkowego, zaległości podatkowej i odsetek w nowej, niższej wysokości.
W dniu [...] r. J. i S. P. wystąpili do Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z żądaniem wykonania wyroku tutejszego Sądu z dnia 4.11.2004 r. (sygn. akt I SA/Wr 199/01), albowiem dotychczas Urząd Skarbowy nie wycofał swojej decyzji nr [...], z obiegu prawnego.
W obecnie wniesionej skardze, J. i S. P. domagając się wymierzenia wymienionemu organowi podatkowemu grzywny podnieśli, że z uzasadnienia wyroku sądowego z dnia 4.11.2004 r., sygn. akt I SA/Wr 3176/2000, wynikało, że decyzje obydwóch instancji podatkowych podlegały wycofaniu z obrotu prawnego. Zwróciły strony uwagę, że uzasadnienie wyroku jest jego integralną częścią i zawiera wskazania co do faktycznej i prawnej podstawy rozstrzygnięcia.
W odpowiedzi na skargę Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wniósł o jej oddalenie.