Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2001r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie Sędzia WSA Marek Olejnik (sprawozdawca), Asesor WSA Katarzyna Borońska, Protokolant Agnieszka Mazurek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2001r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Przystępując do rozstrzygania przedmiotowej sprawy Sąd przyjął następujący stan faktyczny:

Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-St. M. wszczął w stosunku do T. S. postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych.

W trakcie prowadzonego postępowania strona oświadczyła, że na dzień 31.12.2000 r. posiadała oszczędności w wysokości 3.114.788,74 zł oraz 620.000 USD. Strona wyjaśniła, że nie wszystkie oszczędności znajdowały się na lokatach bankowych, gdyż część z nich zawsze przechowywała w domu. Gotówka ta stanowiła zabezpieczenie finansowe podatniczki na wypadek nagłej potrzeby, np. porwania członka rodziny. Ze złożonych wyjaśnień wynika, iż na koniec 2000 r. w różnych walutach strona posiadała środki wynoszące ok. 620.000 USD.

Ustalając wysokość zasobów finansowych podatniczki organ podatkowy nie uwzględnił wskazywanej przez stronę kwoty 620.000 USD jako przechowywanej w domu. Wskazał na całokształt działań podatniczki uznając, że brak było podstaw do przyjęcia, że tak znaczna kwota mogła być przechowywana przez stronę w domu. Takie postępowanie, zdaniem organu I instancji nie miało racjonalnego uzasadnienia, zwłaszcza, iż zgromadzony materiał wskazywał na to, że podatniczka jest w tej dziedzinie osobą bardzo zaradną, wykorzystującą każdą okazję pozwalającą na pomnożenie majątku.

Prowadząc postępowanie organ podatkowy pierwszej instancji ustalił wysokość wydatków poniesionych przez stronę w 2001 roku na kwotę 2.675.688,90 zł. zaś wysokość przychodów na kwotę 1.575.008,57 zł. Dokonując porównania wielkości zgromadzonych na dzień 31.12.2000 r. oszczędności w kwocie 1.403.676,20 zł, uzyskanych w 2001 r. przychodów w kwocie 1.575.008,57 oraz poniesionych w 2001 r. wydatków w kwocie 2.675.688,90 zł organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził nadwyżkę przychodów nad poniesionymi wydatkami w kwocie 302.995,87 zł.

Mając na uwadze powyższe ustalenia decyzją z dnia [...] Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-St. M. umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie podatkowe prowadzone w stosunku do podatniczki w zakresie ustalenia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2001 r.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, w którym wniosła o jej uchylenie w części dotyczącej uzasadnienia i pozostawienie w części dotyczącej rozstrzygnięcia umarzającego postępowanie w sprawie. Strona wskazała, że "nie zgadza się ze stwierdzeniem zawartym w uzasadnieniu, że nie miała prawa zgromadzić w formie domowych oszczędności kwoty 620 tys. USD, na co złożono dowody. Organ podatkowy w ogóle nie rozpatruje dowodu w postaci złożonego przez stronę oświadczenia "

Strona 1/6