Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca), Asesor WSA Katarzyna Borońska,, Protokolant Małgorzata Dębicka-Skibińska, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2008 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy ze skargi B. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku od nieruchomości za 2007 r. I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa -kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu -radcy prawnemu S. M. - koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 219,60 zł (słownie: dwieście dziewiętnaście 60/100), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 39,60 zł.
Wójt Gminy Z. decyzją z dnia [...], nr [...], ustalił B. I. wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego na 2007 r. w kwocie 1.253,00 zł przyjmując do opodatkowania:
- budynki mieszkalne o wysokości do 2,20 m o pow. 47,05 m2,
- budynki mieszkalne o wysokości powyżej 2,20 m o pow. 102,34 m2,
- budynki pozostałe o pow. 150 m2,
- grunty zabudowane o pow. 1,900 m2
- grunty orne klasy III b o pow. 0,03 ha oraz
- użytki zielone klasy IV o pow. 0,35 ha.
i stosując do tych przedmiotów opodatkowania stawki podatkowe wynikające z uchwał Rady Gminy w Z. z dnia [...], nr [...], w sprawie określenia wysokości stawek w podatku od nieruchomości na 2007 r. oraz nr [...] w sprawie obniżenia średniej ceny skupu 1 q żyta, przyjmowanej jako podstawa obliczenia podatku rolnego w 2007 r.
W odwołaniu od powyższej decyzji B. I. zakwestionował zasadność ustalonych mu zobowiązań podatkowych wskazując, iż dane dotyczące przedmiotów opodatkowania i wielkość podstaw opodatkowania zostały oparte na nieprawidłowych zapisach ewidencji gruntów i budynków, a także są konsekwencją wymuszenia przez Wójta Gminy Z. zameldowania go w budynku mieszkalnym bez odbioru budowlanego i podłączonych mediów. Skarżący ponadto podniósł, że Starosta G. uporczywie odmawia przeprowadzenia weryfikacji zapisów w ewidencji gruntów i budynków, toczą się bezprawne postępowania egzekucyjne, a działania organów administracji prowadzą do naruszenia art. 7 Konstytucji RP.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymało w mocy rozstrzygnięcie Wójta Gminy Z. wskazując, iż wobec rozbieżności co do przedmiotów opodatkowania wykazanych przez podatnika w złożonych informacjach, a danymi będącymi w posiadaniu organu podatkowego, przeprowadzono w 2005 r. postępowanie podatkowe celem ustalenia przedmiotów opodatkowania będących w posiadaniu podatnika podlegających opodatkowaniu podatkiem rolnym i podatkiem od nieruchomości. Zdaniem organu odwoławczego zebrany w tym postępowaniu materiał dowodowy w postaci wypisów z ewidencji gruntów, informacji o zmianach w ewidencji gruntów, odpisów z ksiąg wieczystych, a także przeprowadzone oględziny nieruchomości podatnika, potwierdziły, że organ podatkowy I instancji prawidłowo ustalił przedmiot i podstawę opodatkowania podatkiem rolnym i podatkiem od nieruchomości w zakresie posiadanych przez podatnika przedmiotów opodatkowania, które nie uległy zmianie również w 2007 r.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu B. I. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji z uwagi, iż orzeczenia organów podatkowych zostały oparte na nieprawdziwych danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. W ocenie skarżącego wymiar zobowiązań podatkowych obciążających posiadane przez niego nieruchomości winien stanowić rezultat zgodnego zastosowania przepisów takich ustaw jak: Prawo geodezyjne i kartograficzne, Ordynacja podatkowa oraz o podatkach i opłatach lokalnych, jak też o podatku rolnym. Jak wskazał skarżący, dane z ewidencji gruntów i budynków, aby mogły stanowić podstawę do ustalenia zobowiązań podatkowych, muszą zostać ustalone bezspornie przez powołane do tego organy ewidencyjne i dlatego też do tego czasu nie mogą w sposób odmienny niż wynika to z aktów notarialnych, aktów nadania, orzeczeń sądów i ksiąg wieczystych przesądzać czy określony podmiot jest właścicielem nieruchomości. W tym kontekście skarżący podniósł, że nie jest właścicielem gruntów i budynków, które zostały przyjęte do opodatkowania w decyzji ustalającej wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego na 2007 r., przy czym jednocześnie dodał, że od dłuższego czasu podejmuje działania w celu weryfikacji danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. Zdaniem B. I. zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., jak i wszystkie inne decyzje dotyczące ustalenia wysokości łącznych zobowiązań pieniężnych od roku 2004 r., są nieważne z mocy prawa.