Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant: starszy referent sądowy Magdalena Dworszczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2015 r. w Wydziale I sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej określającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r. I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Burmistrza Z. z dnia [...] grudnia 2014 r. Nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.
1.1. Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2014r. nr [...] Burmistrz Z. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) na podstawie art. 239b § 1 pkt 4 oraz § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.) nadał rygor natychmiastowej wykonalności własnej decyzji nieostatecznej z dnia [...] grudnia 2014r. nr [...] określającej A S.A. (dalej: strona/ podatnik) wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009r. w kwocie [...] zł. Postanowienie zostało doręczone stronie w dniu 29 grudnia 2014r. a pełnomocnikowi strony w dniu 12 stycznia 2015r. W uzasadnieniu wskazano, że na dzień wydania postanowienia okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009r. jest krótszy niż 3 miesiące, tym samym została spełniona przesłanka określona w art. 239b § 1 pkt 4 O.p. Natomiast odnosząc się do drugiej przesłanki przewidzianej w treści art. 239 § 2 O.p. wskazano na fakt nie uiszczenia przez podatnika zobowiązań z tytułu podatku od nieruchomości od wartości linii kablowych ułożonych w kanalizacjach kablowych, wobec uznania przez podatnika, że nie stanowią one budowli w myśl ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006r. Nr 121, poz. 844 ze zm.).
1.2. Na skutek wniesionego zażalenia, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej: organ odwoławczy) postanowieniem z dnia [...] marca 2015r. nr SKO [...] utrzymało postanowienie w mocy. Odwołując się do treści art. 165 § 1, § 2 i § 4 O.p., jak i orzecznictwa sądów administracyjnych podkreślono, że postępowanie w przedmiocie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności nie jest postępowaniem podatkowym i postępowanie to rozpoczyna się wydaniem postanowienia rygor ten nadającego. Stąd też zdaniem organu odwoławczego w sprawie nie naruszono treści art. 121 O.p. Ponadto wskazując na treść art. 239a O.p. i art. 239b § 1 - § 5 O.p. podkreślono, że w sprawie zaistniała przesłanka przewidziana w art. 239b § 1 pkt 4 O.p. albowiem zważywszy na treść art. 70 § 1 O.p. termin przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009r. upływał z dniem 31 grudnia 2014r. Zatem w dacie wydawania zaskarżonego postanowienia, tj. w dniu 23 grudnia 2014r. okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego był krótszy niż 3 miesiące. Zdaniem organu odwoławczego, organ podatkowy pierwszej instancji uprawdopodobnił zaistnienie również przesłanki z art. 239b § 2 O.p. albowiem decyzja określająca zobowiązanie nałożyła na stronę obowiązek zapłaty określonego w decyzji zobowiązania podatkowego. Obowiązek ten istnieje także w odniesieniu do decyzji nieostatecznej. Jedynie jest wstrzymana czasowo, na mocy art. 239a O.p. możliwość dochodzenia wykonania tego obowiązku na drodze postępowania egzekucyjnego. Zdaniem organu odwoławczego, nienadanie ww. decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności najprawdopodobniej skutkowałoby przedawnieniem zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009r., a więc także nie wykonaniem tego zobowiązania, skoro w dacie wydania zaskarżonego postanowienia do upływu terminu przedawnienia pozostało 8 dni. Ponadto istotne jest również to, że strona od początku postępowania kwestionowała istnienie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości w wysokości określonej w decyzji gminnego organu podatkowego. Od decyzji organu podatkowego pierwszej instancji złożyła odwołanie wskazując tym samym, że nie zgadza się z wysokością zobowiązania podatkowego. Odwołano się także do poglądów doktryny i orzecznictwa sądów administracyjnych podnosząc, że w sytuacji, gdy organy podatkowe powołują się na zaistnienie przesłanki z art. 239b § 1 pkt 4 O.p., tj., zbliżający się termin przedawnienia zobowiązania, uprawdopodobnienie niewykonania zobowiązania powinno mieć za punkt odniesienia tę właśnie przesłankę. Stąd też nie jest koniecznym odwoływanie się do argumentacji i ustaleń, które miałyby na celu wykazanie braku wystarczającego majątku u podatnika, czy też podejmowanie przez niego działań zmierzających do udaremnienia przyszłej egzekucji.