Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński Sędziowie: WSA Iwona Owsińska-Gwiazda (spr.) WSA Jolanta Dargas Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do gruntu oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z [...] lutego 2012r. znak [...], po rozpoznaniu odwołania W. J. (dalej: "skarżąca") od decyzji Prezydenta W. z [...] sierpnia 2010r., nr [...], sprostowanej postanowieniem z [...] sierpnia 2010r. nr [...] odmawiającej przyznania prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości [...], położonego przy ul. [...], oznaczonego nr hip. [...], stanowiącego obecnie część działek ewid. nr [...], nr [...] oraz nr [...] z obrębu [...] - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu wskazano, że nieruchomość położona przy ul. [...], oznaczona hipotecznie nr [...] objęta była działaniem dekretu z 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Objęcie nieruchomości przez gminę W. w trybie dekretu nastąpiło 16 sierpnia 1948r., z dniem ukazania się ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Nr [...] Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego W. Zgodnie z zaświadczeniem Sądu Okręgowego w W. z [...] maja 1947r. nr [...] współwłaścicielami nieruchomości byli: S. P., E. P., H. Z. z d. P. i Z.P. S.P. pismem z 30 sierpnia 1949r. wystąpiła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej. Z chwilą likwidacji gmin, tj. od 1950r. nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa. Orzeczeniem administracyjnym z [...] marca 1950 r. nr [...] Prezydium Rady Narodowej W. odmówiło dotychczasowym właścicielom nieruchomości, tj. Z. P. i innym przyznania prawa własności czasowej (użytkowania wieczystego). Natomiast orzeczeniem administracyjnym z [...] stycznia 1951 r. nr [...] odmówiono S. P. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o prawo własności czasowej.
Decyzją z [...] września 1999r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. stwierdziło nieważność orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej W. z [...] marca 1950 r. Obecnie, na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 41, poz. 362 ze zm.) nieruchomość stanowi własność Miasta W.
W dniu 19 września 1990r. skarżąca (spadkobierczyni S. P., wystąpiła z wnioskiem o "zwrot połowy wyżej wspomnianej nieruchomości, tj. placu o powierzchni [...] m2." Decyzją z [...] sierpnia 2010r. Prezydent W. odmówił W. J., J. K., E. M., J. Z. oraz I. S. przyznania prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości [...], położonego przy ul. [...], oznaczonego nr hip. [...], stanowiącego obecnie część działek ewid. nr [...], nr [...] oraz nr [...] z obrębu [...]. W uzasadnieniu decyzji wskazano m.in., iż dotychczasowi właściciele nie złożyli w zawitym sześciomiesięcznym terminie zakreślonym przez dekret, wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu. W szczególności fakt złożenia przez S. P. wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej w sposób najbardziej dobitny przekreśla istnienie właściwego wniosku o ustanowienie prawa. Wskazano też, że roszczenie spadkobierców dawnych właścicieli nieruchomości [...] nie mogło zostać również uwzględnione w oparciu o przepis art. 214 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 o gospodarce nieruchomościami. Zarówno sześciomiesięczny termin zakreślony przez dekret, jak również terminy zakreślone ustawą o gospodarce nieruchomościami, jako terminy prawa materialnego mają charakter prekluzyjny, nie podlegają przywróceniu, ich bezskuteczny upływ powoduje wygaśnięcie prawa ( roszczenia) przewidzianego w takim przepisie. Odwołanie od w/w decyzji złożyła W. J., wnosząc o jej uchylenie i wydanie orzeczenia reformatoryjnego, względnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. W ocenie skarżącej nieuzasadnionym jest wywodzenie, że wniosek o prawo własności czasowej nie został złożony, gdyż o złożeniu wniosku przez Z. P. świadczy przede wszystkim wydanie orzeczenia Prezydium Rady Narodowej z [...] marca 1950r. Zdaniem skarżącej, orzeczenie to stanowi niejako odpowiedź na uprzednio złożony przez Z. P. wniosek.