Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędziowie: WSA Dorota Apostolidis WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2015 r. sprawy ze skargi I. F., M. W. i W. P. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Skarbu Państwa solidarnie na rzecz I. F., M. W. i W. P. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2014r. nr [...] Minister Skarbu Państwa umorzył postępowanie odwoławcze prowadzone z odwołań M. W. i I. F. z od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2014r. nr [...] potwierdzające W.P. prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. P. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu decyzji Minister podał, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] maja 2014r. nr [...] potwierdził W. P. prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. P. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, położonej we wsi E., gmina W., pow. [...], województwo [...].
Odwołanie od powyższej decyzji wniosły M. W. i I. F. reprezentowane przez W. P..
Rozpatrując sprawę organ odwoławczy ustalił, że W.P. w dniu 29 grudnia 2008r. złożył wniosek o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty za nieruchomości pozostawione przez dziadków A. i K. P. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Spadkobiercami A. i K. P. są córki M. W. i I. F. oraz wnuk W. P.
Minister stwierdził, że M. W. i I. F. nie były stronami prowadzonego przez Wojewodę [...] postępowania w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty, a z akt sprawy wynika, że jedynym wnioskiem o potwierdzenie prawa do rekompensaty był wniosek W. P. złożony w dniu 29 grudnia 2008r. Organ II instancji podniósł, że z treści tego wniosku, ani z akt sprawy nie wynika, aby W. P. występował w imieniu innych spadkobierców K. P., brak jest też w aktach sprawy pełnomocnictwa umocowujących wnioskodawcę do występowania w imieniu pozostałych spadkobierców na etapie postępowania prowadzonego przed Wojewodą [...] Ani M. W. ani I. F. nie złożyły we własnym imieniu wniosków o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. P. nieruchomości poza obecnymi granicami RP. Minister dodał, że W. P. w żadnym z pism kierowanych do Wojewody [...] nie wskazał, że działa w imieniu M. W. i I. F., a ponadto organ I instancji nie traktował ww osób jako stron postępowania, gdyż całą korespondencję w sprawie kierował jedynie do W. P.
Powołując wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Minister stwierdził, że w niniejszej sprawie każdy ze spadkobierców K. P. powinien złożyć osobny wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty, ponieważ każdy z uprawnionych może z osobna, działając samodzielnie ubiegać się o rekompensatę składając stosowny wniosek niezależnie od wniosku innych osób. Ponieważ M. W. i I. F. nie złożyły wniosku, z treści wniosku W. P. nie wynika aby został on złożony w imieniu innych osób, a decyzja Wojewody [...] została skierowana wyłącznie do W. P. organ odwoławczy uznał, że M. W. i I. F. nie były stronami postępowania prowadzonego przez organ I instancji w rozumieniu art. 28 k.p.a. w związku z czym należało umorzyć postępowanie odwoławcze.
Skargę na decyzję Ministra Skarbu Państwa do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli W. P., M. W. i I. F. zarzucając jej naruszenie: