Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak, Sędziowie sędzia WSA Bożena Marciniak, sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), Protokolant specjalista Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2019 r. sprawy ze skarg Miasta [...] oraz M. K. i R. N. na decyzję Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie przyznania prawa użytkowania wieczystego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich na rzecz Miasta [...] kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. zasądza od Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich solidarnie na rzecz M. K. i R. N. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją nr [...] z [...] grudnia 2018 r. Komisja do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich (dalej jako organ/komisja) działając na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 4a ,4b, 5 w zw. z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (tekst jedn. Dz.U. z 2018 poz. 2267, dalej jako "ustawa") oraz w zw. z art. 7 ust.1 dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz, 279, dalej "dekret"), uchyliła w całości decyzję Prezydenta [...] z [...] października 2008 r. nr [...] i przekazała sprawę Prezydentowi [...] do ponownego rozpoznania.
Stan sprawy przedstawiał się w sposób następujący.
Zabudowana nieruchomość [...] położona przy ul. [...], oznaczona nr hip. [...], znajdowała się na terenie działania dekretu. Obecnie w jej skład wchodzą 3 działki ewidencyjne (nr [...],[...], i część działki [...], obręb [...]). Tytuł własności zgodnie ze świadectwem nr [...] z [...] października 1945 r. przysługiwał J. R.. Orzeczeniem Sądu Grodzkiego w [...] z [...] października 1945 r. w sprawie Co [...] przywrócono jej posiadanie ww. nieruchomości. Została ona wprowadzona w posiadanie, co potwierdza protokół z [...] grudnia 1948 r. Wojewódzkiego Oddziału Tymczasowego Zarządu Państwowego.
Komisja ustaliła, że objęcie gruntu w posiadanie przez Gminę nastąpiło [...] lipca 1947 r. tj. z dniem ukazania się Dziennika Urzędowego Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego [...] nr [...] z [...] lipca 1947 r. W związku z tym termin do złożenia wniosku dekretowego upływał 13 stycznia 1948 r. Wniosek o przyznanie własności czasowej został złożony przez adwokat Z. Z. [...] lutego 1948 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia. Prezydent [...][...] kwietnia 1948 r. w sprawie [...] termin ten przywrócił. W tym samym dniu została wydana promesa o warunkowym przyznaniu własności czasowej pod warunkiem m.in. uporządkowania terenu, wybudowania fundamentów do 1 czerwca 1948 r., wykonania budynku w stanie surowym do 31 grudnia 1948 r. i całkowitego wykończenia budynku do 31 grudnia 1949 r.
Orzeczeniem z [...] kwietnia 1949 r. Prezydent [...] odmówił J. R. przyznania własności czasowej do tego gruntu i stwierdził, że wszystkie budynki przeszły na własność Gminy [...]. Wynikało to m.in. z tego, że J. R. nie wywiązała się z obowiązków wynikających z promesy.
Decyzją z [...] maja 1949 r. [...] Ministerstwo Odbudowy uchyliło ww. orzeczenie orzekając, że budynek uznaje się za nienaprawiony w rozumieniu art. 7 ust. 3 dekretu ponieważ właścicielka wykonała tylko 40% prac o jakich mowa była w promesie.
Orzeczeniem administracyjnym [...] z [...] marca 1952 r. ponownie odmówiono J. R. przyznania prawa własności czasowej i stwierdzono, że wszystkie budynki przeszły na własność Gminy [...]. Na podstawie tego orzeczenia ujawniono nowego właściciela w księdze wieczystej wpisem z [...] marca 1956 r. Następnie grunt wraz z budynkiem (z wyłączeniem 4 sprzedanych lokali) stał się własnością Gminy [...] z dniem [...] maja 1990 r., co potwierdził Wojewoda [...] decyzją nr [...] z [...] czerwca 1992 r.