Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Chaciński (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o. o. w likwidacji z siedzibą w K. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], Minister Gospodarki po rozpatrzeniu wniosku A. P. z dnia [...] lipca 2008 r., stwierdził nieważność zarządzenia Prezesa [...] z dnia [...] lutego 1951 r. w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem pn. "[...]"[...] własność spadkobierców B. P. w O., uznając, że orzeczenie to było obarczone rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.).
Minister Gospodarki wskazał, że w stosunku do przedsiębiorstwa pn. "[...]"[...] własność spadkobierców B. P. w O. nie została spełniona, przewidziana w przepisach dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918 r., przesłanka, która uzasadniała ustanowienie przymusowego zarządu państwowego, jaką był interes Państwa, a także omawiany zakład był czynny i niezagrożony bezruchem.
Od powyższej decyzji wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożyło Przedsiębiorstwo [...] Sp. z o.o. w likwidacji, zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie art. 7 w zw. z art. 77 K.p.a., między innymi w zakresie nie ustalenia zadłużenia przedsiębiorstwa i jego wpływu na zagrożenie bezruchem oraz naruszenie art. 1 ust. 3 dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego (Dz. U. Nr 21, poz. 67 ze zm.) - dalej: dekret z 16 grudnia 1918 r. - poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że przedsiębiorstwo produkujące w latach powojennych [...] - nie było przedsiębiorstwem, którego uruchomienie bądź utrzymanie w ruchu leżało w interesie Państwa oraz błędne przyjęcie, iż pod pojęciem przedsiębiorstwa, którego uruchomienie bądź utrzymanie w ruchu leżało w interesie Państwa, należy rozumieć wyłącznie przedsiębiorstwa zbrojeniowe, kopalnie, huty, kolejnictwo, transport, a nie mieściły się w tym zakresie przedsiębiorstwa produkujące [...].
Po rozpatrzeniu tego wniosku Minister Gospodarki decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] , utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] listopada 2012 r.
W uzasadnieniu Minister Gospodarki podniósł, że na podstawie materiału dowodowego pozyskanego z Archiwum Akt Nowych w W., Archiwum Państwowego w K., Sądu Rejonowego w K., Ministerstwa Infrastruktury, Starostwa Powiatowego w K. , a także nadesłanego przez zainteresowane strony, w tym zwłaszcza postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia [...] listopada 1999 r., sygn. akt [...] oraz aktu notarialnego z dnia [...] grudnia 1944 r., ustalono, że w okresie bezpośrednio poprzedzającym objęcie przymusowym zarządem państwowym prawo własności do przedsiębiorstwa pn. "[...]"[...] przysługiwało spadkobiercom zmarłego w dniu [...] października 1944 r. B. P. Na podstawie postanowień spadkowych Minister ustalił, że obok A. P. w kręgu następców prawnych po B. P. są również: A. P., U. W., M. N. oraz M. M.
Zarządzeniem Prezesa [...] z dnia [...] lutego 1951 r. ustanowiono przymusowy zarząd państwowy nad przedsiębiorstwem pn. "[...]"[...] własność spadkobierców B. P. w O.