Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz asesor WSA Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej również jako: "SKO", "Kolegium", "organ II instancji", "organ odwoławczy"), po rozpatrzeniu odwołania L. N. (dalej również jako: "wnioskodawca", "odwołujący się", "skarżący", "strona skarżąca"), decyzją z [...] lipca 2021 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta [...] (dalej również jako: "Burmistrz", "organ I instancji") z [...] maja 2021 r. nr [...] o odmowie skierowania do domu pomocy społecznej (dalej również: "dps").
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
L. N. [...] kwietnia 2021 r. wystąpił do Burmistrza Miasta [...] z wnioskiem o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej im. [...] w [...], z uwagi na pogarszający się stan zdrowia, związany m.in. z przebyciem choroby nowotworowej.
Burmistrz decyzją z [...] maja 2021 r., po przeprowadzeniu stosownego wywiadu środowiskowego i zbadaniu sprawy, orzekł o odmowie skierowania ww. do domu pomocy społecznej. Ocenił, że wnioskujący ma możliwość zapewnienia sobie opieki z własnych środków.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył L. N. W uzasadnieniu zarzucił organowi celowe działanie przeciwko jego zdrowiu i życiu, polegające na bezprawnej odmowie skierowania do Domu Pomocy Społecznej im. [...]. Zakwestionował przy tym przedstawioną w decyzji Burmistrza argumentację dotyczącą możliwości samodzielnego zapewnienia sobie opieki, z uwag na posiadane przez niego oszczędności pochodzące ze sprzedaży mieszkania w [...]. Wskazał, że fakt posiadania tego typu środków materialnych nie może przesłaniać tego, że odwołujący się potrzebuje pomocy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z [...] lipca 2021 r. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z [...] maja 2021 r. W uzasadnieniu organ przywołał przepisy prawa, dotyczące udzielania tego wnioskowanego typu wsparcia. Zauważył, że pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, której celem jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości (art. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - Dz.U. z 2020 r. poz. 1876 ze zm., dalej jako: "ups", "ustawa"). Wskazał, że art. 3 ust. 3 ustawy uzależnia formę i rozmiar pomocy od okoliczności uzasadniających jej udzielenie. Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny być uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej (art. 3 ust. 4 ups). Podkreślił, że prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, przysługuje osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 701,00 zł (art. 8 ust. 1 ups). Przywołując art. 54 ust. 3 ustawy, wskazał, że osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej. Wyjaśnił przy tym, że regulacja ta oznacza, że obowiązek organów skierowania danej osoby do domu opieki społecznej określonego typu, powstaje dopiero wówczas, gdy po stronie osoby zainteresowanej zaistnieją wszystkie przesłanki warunkujące powstanie prawa do tego rodzaju świadczenia. Zdaniem SKO, w świetle tego przepisu powstanie prawa do umieszczenia w domu pomocy społecznej uwarunkowane jest ustaleniem, że dana osoba wymaga całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, nie może samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, a potrzeba opieki nie może być zapewniona w formie usług opiekuńczych. Reasumując Kolegium wskazało, że istotnymi czynnikami, warunkującymi skierowanie do domu pomocy społecznej są: wiek, choroba, niepełnosprawność oraz brak możliwości zapewnienia wnioskodawcy niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, w niezbędnym zakresie. Kwestiami istotnymi, podlegającymi ocenie organu w tej sytuacji są: stan zdrowia osoby, której dotyczy przedmiot sprawy, okoliczności środowiskowe, w których się znajduje, możliwość skorzystania przez nią z pomocy ze strony osób trzecich, w tym z usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania, w zakresie zaspokojenia jej podstawowych potrzeb.