Sprawa ze skargi na postanowienie Komisji do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa w przedmiocie odmowy zwolnienia od grzywny
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Asesor WSA Mateusz Rogala Protokolant specjalista Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi G. J. na postanowienie Komisji do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia od grzywny 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Komisji do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich wydanych z naruszeniem prawa z dnia [...] września 2017 r. nr [...]; 2. zasądza od Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich na rzecz skarżącej G. J. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/8

Komisja do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa - zwana dalej "Komisją", działając na podstawie art. 144 w zw. z art. 127 § 3 oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257) - zwanej dalej "kpa" w zw. z art. 20 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (Dz.U. z 2017 r. poz. 718) - zwana dalej "ustawą lub ustawą z 2017 r.", po rozpoznaniu 21 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. J. o ponowne rozpatrzenie sprawy, postanowieniem z 21 września 2017 r. nr R 1/17 utrzymała w mocy postanowienie z 1 września 2017 r. nr R 1/17 (UNP:170905-00375) o odmowie zwolnienia G. J. od grzywny.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie sprawy.

Postanowieniem z 26 czerwca 2017 r. nr R 1/17 Komisja ukarała świadka G. J. - zwaną dalej "skarżąca, ukarana, świadek, G. J." grzywną w wysokości 3000 zł za bezzasadną odmowę złożenia zeznań. W uzasadnieniu wskazano, że skarżąca odmawiając składania zeznań nie powołała się na okoliczności wskazane w art. 83 kpa, a jedynie oświadczyła, że toczy się przeciwko niej postępowanie karne, w którym korzysta z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Postanowienie z 26 czerwca 2017 r. zostało odebrane w urzędzie pocztowym 31 lipca 2017 r.

Pismem z 3 lipca 2017 r. ukarana złożyła wniosek o zwolnienie od grzywny.

Postanowieniem z 20 lipca 2017 r. nr R 1/17 Komisja odmówiła zwolnienia świadka od grzywny, z uwagi na to, że wniosek był przedwczesny. Postanowienie zostało doręczone 3 sierpnia 2017 r.

10 sierpnia 2017 r. do Komisji wpłynęły dwa wnioski o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie ukarania skarżącej grzywną w wysokości 3000 zł złożone przez ukaraną oraz przez jej pełnomocnika adw. L. C.

Postanowieniem z 1 września 2017 r. nr R 1/17 Komisja odmówiła zwolnienia świadka od grzywny. Postanowienie zostało doręczone 6 września 2017 r.

Pismem z 13 wrzenia 2017 r. adw. L. C. pełnomocnik G. J. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie zwolnienia ukaranej od grzywny. We wniosku adw. L. C. podtrzymał w całości stanowisko wskazane we wniosku o zwolnienie od kary grzywny z 7 sierpnia 2017 r. oraz argumenty przytoczone na jego poparcie. Jednocześnie adw. L. C. wniósł o wstrzymanie wykonania postanowienia Komisji z 26 czerwca 2017 r. o ukaraniu skarżącej grzywną "albowiem jej obecna sytuacja materialna nie pozwala na uiszczenie wymierzonej jej kary grzywny i to w maksymalnej wysokości 3000 zł". W uzasadnieniu wniosku wskazano, że postanowienie o ukaraniu grzywną zostało wydane na rozprawie 26 czerwca 2017 r., a "następnie wydane kolejne, już pisemne postanowienie o ukaraniu tej samej treści wkraczało w materię sprawy już zawisłej i procedowanej, a więc takie postępowanie nie mogło i nie może się toczyć. Ponadto adw. L. C. wniósł o umorzenie niniejszego postępowania.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne