Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Marciniak, asesor WSA Dorota Kozub-Marciniak (spr.), sędzia WSA Łukasz Trochym, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 grudnia 2022 r. sprawy ze skarg W. P., T. P., M. P., K. B., B. B., K. P. oraz M. G. na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 16 czerwca 2021 r. nr DO.4.7613.347.2019.RF w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Rozwoju z dnia 14 września 2020 r. nr DO4.7613.347.2019.EK; 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz W. P., T. P., M. P., K. B., B. B., K. P. solidarnie kwotę 782 (siedemset osiemdziesiąt dwa) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz M. G. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarżący W. P., T. P., M. P., K.B., B. B., K. P. oraz skarżący M. G.wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 16 czerwca 2021 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Stan sprawy przedstawia się następująco.
Decyzją z dnia 14 września 2020 r. nr DO.4.7613.347.2019.EK Minister Rozwoju odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 14 maja 1956 r. nr Sa.ll-20/39/52/53 (dalej jako: orzeczenie z 1956 r.) w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości, jako objętej księgą wieczystą dawną "[...]", cd. KW nr [...], położonej obecnie przy ul. [...]nr [...] i [...], o pow. [...] m2, stanowiącej własność I. P. co do ½ części oraz R. P. co do ¼ części i A. P. co do ¼ części przedmiotowej nieruchomości (pkt 4 orzeczenia). Powyższa decyzja została wydana w wyniku rozpoznania wniosku J. P. (w którego miejsce wstąpili T. P. i M. P.), A. P., W. P., K. P., A. B. (w miejsce której wstąpili K. B.i G. B.) i M. G. o stwierdzenie nieważności orzeczenia z 1956 r.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w toku postępowania nadzorczego organ - pomimo podjętych kwerend archiwalnych - pozyskał jedynie szczątkowe akta archiwalne dotyczące przedmiotowego wywłaszczenia. Organ w oparciu o niekompletnie zgromadzony w sprawie materiale dowodowy stwierdził, że brak jest podstaw do uznania, że ww. orzeczenie z 1956 r. w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości wskazanej w pkt 4 obarczone są którąkolwiek z wad skutkujących ich nieważnością w świetle przepisu art. 156 § 1 K.p.a. Organ ocenił m.in. zachowanie procedury wywłaszczeniowej oraz przesłanek materialnych wywłaszczenia, nie dopatrując się rażącego naruszenia przepisów ówcześnie obowiązujących.
Jak wskazano w decyzji z dnia 14 września 2020 r. aktem notarialnym z dnia 2 września 1948 r. Rep. Nr [...] nieruchomość pn. "[...]", objęta KW nr [...], o pow. [...] ha [...] m2, stanowiąca dotychczas własność spółki pod firmą "[...]" udział ½ części został nabyty przez I. P. Natomiast na mocy aktu notarialnego z dnia 13 sierpnia 1949 r. Rep. Nr [...] pozostałe udziały, a więc po ¼ części, nabyli R. P. oraz A. P.
Z akt sprawy wynika, że wywłaszczona nieruchomość o pow. [...] m2 wchodzi obecnie w skład działek ewidencyjnych nr [...], [...],[...], [...], [...], [...], [...], [...] z obrębu [...].
Stronami niniejszego postępowania nadzorczego są zatem:
1. następcy prawni I. P., R. P. i A. P. (poprzednich właścicieli wywłaszczonej nieruchomości), tj. M. G., T. P., M. P., A. P., W. P., K. P., K. B., B. B., A. M., M. Z., A. Z., E. D.oraz M. D.;
2. Skarb Państwa - obecny właściciel działek nr [...], [...], [...], [...], [...] (KW nr [...]), [...] (KW nr [...]), [...] (KW nr [...]);
3. [...] sp. z o.o. - użytkownik wieczysty działek nr [...], [...], [...], [...], [...] (KW nr [...]);
4. [...] sp. z o.o. - obecny właściciel działki nr [...] (KW nr [...]);
5. [...] sp. z o. o. - użytkownik wieczysty działki nr [...] (KW nr [...]).