Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Elżbieta Lenart Protokolant specjalista Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oddala skargę
Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nabycia z mocy prawa, z dniem 5 grudnia 1990 r. przez [...] prawa użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu, położonego w gminie [...], oznaczonego jako działka nr [...] o powierzchni [...], dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...].
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że [...] wystąpiły do Wojewody [...] o wydanie decyzji stwierdzającej nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu. Po jego rozpatrzeniu Wojewoda decyzją z dnia [...] marca 2018 r., działając na podstawie art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. z 2018 r. Dz. U. poz. 121 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120 ze zm.), odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa, z dniem 5 grudnia 1990 r. przez [...] prawa użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu.
Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, Spółka [...] wniosła odwołanie. W uzasadnieniu zarzuciła zaskarżonej decyzji organu I instancji m.in. naruszenie art. 200 oraz art. 206 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w związku z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. poprzez nieuwzględnienie, że sporna nieruchomość znajdowała się w zarządzie odwołującej się Spółki. Ponadto Spółka wskazała na nieprawidłowe ustalenie przez organ I instancji stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie.
Po rozpatrzeniu złożonego odwołania Minister Inwestycji i Rozwoju stwierdził, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ odwoławczy przywołał treść art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i wyjaśnił, że decyzja uwłaszczeniowa ma charakter decyzji deklaratoryjnej i odnosi się do stanu istniejącego w dniu 5 grudnia 1990 r. Dodał, że zgodnie z treścią art. 200 ust. 4 powołanej ustawy uwłaszczenie nie może naruszać praw osób trzecich.
Organ II instancji zwrócił uwagę, że z treści księgi wieczystej wynika, że w dniu 5 grudnia 1990 r. prawo własności spornej działki (nr [...]) zostało ujawnione na rzecz Skarbu Państwa na podstawie umowy sprzedaży nieruchomości z dnia [...] września 1982 r. Ustalenia nie budzą wątpliwości Ministra i nie zostały zakwestionowane przez skarżącą Spółkę. Organ II instancji wyjaśnił, że jest jednak kwestią sporną w niniejszej sprawie, czy przedmiotowy grunt znajdował się w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie [...]
Minister wyjaśnił istotę i sposób powstawania prawa zarządu, odwołując się do obowiązującej w dniu 5 grudnia 1990 r. regulacji, zawartej w art. 38 ust. 2 i art. 87 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22, poz. 99). Podniósł, że w świetle przywołanych przepisów należy uznać, że zarząd nieruchomości był ustanawiany nie w sposób ogólny, lecz tylko dla ściśle określonych składników mienia, a faktu istnienia zarządu nie można w żadnym przypadku domniemywać. Na poparcie swojego stanowiska Minister przywołał odpowiednie orzecznictwo sądów administracyjnych. Minister omówił również treść i znaczenie § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczania osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120 ze zm.).