Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daniela Kozłowska Sędziowie sędzia WSA Maria Tarnowska (spr.) asesor WSA Iwona Kosińska Protokolant Marta Maciejkowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2008 r. sprawy ze skargi A. Ż. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] września 2007 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku mieszkańców wsi T. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podał, że decyzją z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] odmówił mieszkańcom wsi T. wszczęcia na ich wniosek postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Rzeszowskiego z dnia [...] stycznia 1995 r. nr [...], stwierdzającej, że Gmina K. nabyła z mocy prawa własność nieruchomości oznaczonej w operacie ewidencji gruntów wsi T. jako działki: nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha, uregulowanej w księdze wieczystej Kw nr [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...]. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że zakwestionowana przez mieszkańców wsi T. decyzja została wydana na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.), który stanowi, że "mienie gminne w rozumieniu przepisu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, staje się z dniem wejścia w życie ustawy o samorządzie terytorialnym z mocy prawa mieniem gminy, na której obszarze jest położone". Przepis ten nie nakłada na mieszkańców wsi żadnych praw i obowiązków, a zatem nie mogą oni w oparciu o powyższą normę skutecznie żądać stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji komunalizacyjnej o charakterze deklaratoryjnym.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że prawo żądania wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej przysługuje stronie, stosownie do art. 157 § 2 kpa. Zgodnie z art. 28 kpa, stroną postępowania jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stroną postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest nie tylko strona posterowania zwykłego, zakończonego wydaniem kwestionowanej decyzji, lecz również każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczyć mogą skutki stwierdzenia nieważności tej decyzji.
Z ustaleń organu wynika, że z żądaniem stwierdzenia nieważności ostatecznej (deklaratoryjnej) decyzji komunalizacyjnej wystąpili mieszkańcy wsi T., a zatem najpierw należało ustalić, czy są oni legitymowani do zgłoszenia takiego żądania.
Organ stwierdził, że ustalenia takiego dokonano na etapie postępowania wyjaśniającego, w oparciu o przepisy obowiązującego prawa, oraz: (1) postanowienie Sądu Rejonowego w L. z dnia [...] września 1994 r. Dz. Kw. nr [...], w uzasadnieniu którego Sąd stwierdza, że nieruchomość położona we wsi T. ma założoną księgę wieczystą nr [...] i została w niej wykazana jako "dobro gromadzkie", (2) wypis z rejestru gruntów, z którego wynika, że nieruchomość zapisana w Kw nr [...] składająca się z 12 działek o pow. łącznej [...] ha stanowiła własność wsi T., natomiast po scaleniu gruntów wydzielono ekwiwalent zamienny w działkach nr: [...], [...], [...], [...], [...] i [...] o pow. łącznej [...] ha.