Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rudnicka Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz asesor WSA Sławomir Antoniuk (spr.) Protokolant Monika Chorzewska - Korczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2006 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2006 r., nr [...] odmawiającą skierowania M. C. do domu pomocy społecznej dla osób w podeszłym wieku na pobyt stały.
W uzasadnieniu powyższej decyzji organ podniósł, że decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r., nr [...] Prezydent W. orzekł o skierowaniu M. C. do domu pomocy społecznej dla osób w podeszłym wieku na pobyt czasowy do dnia [...] maja 2006 r. oraz o umieszczeniu w Domu Pomocy Społecznej w W. przy ul. [...], z uwagi na kryzysową sytuację polegającą głównie na braku stałego miejsca zamieszkania.
Decyzją Prezydenta W. z dnia [...] maja 2006 r., nr [...] zmieniono decyzję z dnia [...].01.2006 r. w ten sposób, że przedłużono okres pobytu M. C. w Domu Pomocy Społecznej w W. przy ul. [...] do dnia [...] czerwca 2006 r.
Kolejną decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. Prezydent W. odmówił M. C. skierowania do domu pomocy społecznej dla osób w podeszłym wieku na pobyt stały. Rozstrzygnięcie organ I instancji oparł na stwierdzeniu, że M. C. jest osobą zdolną do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, nie wymagającą stałej opieki i pielęgnacji i może egzystować w środowisku korzystając z wsparcia Ośrodka Pomocy Społecznej w zakresie zapewnienia odpowiedniego schronienia, jak i ewentualnie usług dziennego pobytu.
Od powyższej decyzji M. C. wniósł odwołanie podnosząc, że nie zgadza się z ustaleniami organu pomocy społecznej, dotyczącymi jego funkcjonowania w domu pomocy społecznej podczas pobytu czasowego. Wskazując na zły stan zdrowia wniósł o umieszczenie na stałe w domu pomocy społecznej na terenie W.
Nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. Organ odwoławczy w uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że przyznanie świadczenia z pomocy społecznej w formie pobytu i opieki w domu pomocy społecznej uzależnione jest od zaistnienia przesłanek określonych w art. 54 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, tj. od bezspornego zaistnienia sytuacji, gdy wiek, choroba lub niepełnosprawność całkowicie uniemożliwiają samodzielną egzystencję, a usługi opiekuńcze i inne świadczenia w miejscu zamieszkania nie wystarczają już do zapewnienia funkcjonowania danej osoby. Przeprowadzony w toku postępowania wywiad środowiskowy przez pracownika socjalnego w miejscu czasowego pobytu M. H. - Domu Pomocy Społecznej przy ul. [...] oraz załączone do kwestionariusza wywiadu środowiskowego opinie i zaświadczenia lekarskie jednoznacznie wskazywały, że M. C., mimo iż jest osobą starszą ([...] lat) i chorą, zachował sprawność fizyczną, nie miał problemów z poruszaniem się, nie wymagał stałej całodobowej opieki ze względu na stan zdrowia. Powyższe dokumenty wskazywały, że nie zostały spełnione przesłanki uzasadniające umieszczenie M. C. w domu pomocy społecznej dla osób w podeszłym wieku. Ze zgromadzonej dokumentacji wynikało natomiast, że odwołujący się, ze względu na zdiagnozowane zaburzenia utrudniające funkcjonowanie w środowisku wymagał wsparcia i pomocy ze strony ośrodka pomocy społecznej i ewentualnie mógłby kwalifikować się do innego typu domu pomocy społecznej. Organ odwoławczy podniósł ponadto, że okoliczność utraty przez M. C. miejsce zamieszkania nie mogła mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem bezdomność nie stanowi przesłanki do skierowania do domu pomocy społecznej. Organ dodatkowo wskazał, że stosownie do przepisu art.4 ustawy o pomocy społecznej osoby korzystające z pomocy społecznej obowiązane są do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Tymczasem w niniejszej sprawie zgromadzony materiał dowodowy wskazywał na brak współpracy ze strony M. C., w tym w podstawowej kwestii, jaką było znalezienie przez niego miejsca do zamieszkania. Skoro wydane rozstrzygnięcie Prezydenta W. znajduje oparcie w dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, brak było podstaw do uznania, że naruszone zostały przepisy prawa. Argumentacja zawarta w odwołaniu potwierdzała jedynie wykorzystywanie domu pomocy społecznej przez M. C. jako miejsca zamieszkania, nie zaś miejsca usług opiekuńczych. Długi czas przebywania poza domem pomocy i wyprawy poza W., niezależnie od ich celu, wskazywały na samodzielność zainteresowanego. Organy nie kwestionowały faktu, że odwołujący się jest osobą ze schorzeniami, a jedynie stwierdziły że nie są to choroby powodujące konieczność całodobowej opieki i pielęgnacji. Ponadto M. C. w swoim odwołaniu zaprzeczył faktom mającym potwierdzenie w materiale dowodowym tj. np. udzielenia pomocy przez pracownika socjalnego w zakresie poszukiwania mieszkania.