Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie NSA Marek Stojanowski Asesor WSA Iwona Kosińska /spr./ Protokolant Małgorzata Mierzejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2005 r. sprawy ze skargi A.K. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu oddala skargę
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w W. decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...] (sprostowaną postanowieniem Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. z dnia [...] czerwca 2004 r. nr [...]), po rozpatrzeniu odwołania A. K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w R. z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], dotyczącą odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.
Z jej uzasadnienia oraz akt sprawy wynika, że Dyrektor Aresztu Śledczego w R. odmówił A.K. przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego wskazując, że zainteresowany nie spełnia warunków do otrzymania przedmiotowej pomocy, gdyż zbył lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w R., którego był właścicielem.
Od powyższej decyzji złożył odwołanie A.K., wnosząc o zmianę rozstrzygnięcia organu I instancji i przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że organ I instancji źle zinterpretował art. 91 ust. 1 pkt. 1 i 4 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (tekst jednolity z 2002 r., Dz. U. Nr 207, poz. 1761, ze zm.) w związku z §2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 132, poz. 1235). Powierzchnia lokalu mieszkalnego, który zbył, nie była zgodna z przysługującą mu powierzchnią mieszkalną. Sprzedanego lokalu nie otrzymał na mocy decyzji administracyjnej, lecz kupił ze środków własnych, zaciągając różne zobowiązania finansowe. Na poparcie swoich argumentów skarżący przywołał stanowisko Biura Prawnego Centralnego Zarządu Służby Więziennej z dnia 8 stycznia 2004 r.
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w W. po rozpatrzeniu odwołania stwierdził, że A.K. był właścicielem lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w R., który nabył na podstawie aktu notarialnego z dnia 2 października 1998 r - repertorium A Nr [...]. Następnie umową sprzedaży z dnia 11 maja 1999 r. - repertorium A Nr [...], skarżący przedmiotowy lokal mieszkalny zbył. Wnioskiem z dnia 21 stycznia 2004 r. A. K. zwrócił się do Dyrektora Aresztu o udzielenie pomocy finansowej na spłatę zadłużenia z tytułu nabytego na podstawie aktu notarialnego z dnia 21 maja 1999 r. lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w R. Organ I instancji odmówił skarżącemu przyznania pomocy finansowej, podnosząc w wydanej decyzji fakt zbycia lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w R., co odpowiada dyspozycji art. 91 ust. 1 pkt. 4 ustawy o Służbie Więziennej. A zatem zgodnie z §2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego, który stanowi, iż przedmiotową pomoc przyznaje się funkcjonariuszowi, który spełnia warunki do przydzielenia lokalu mieszkalnego, A. K. jest osobą nieuprawnioną do otrzymania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.
W tej sytuacji Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w W. uznał, iż organ I instancji słusznie odmówił skarżącemu przyznania wnioskowanej pomocy i utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] kwietnia 2004 r.