Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska- Jaroszewicz Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik Protokolant referent stażysta Joanna Berbecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2016 r. sprawy ze skargi S. L. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] - obie w części dotyczącej odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty S. L.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] Minister Skarbu Państwa utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] o odmowie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:
Wojewoda [...] decyzją Nr [...] z dnia [...]05.2016 r. odmówił E. B. i S. L. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez Z. J. nieruchomości zabudowanej, w której skład wchodziły: (zgodnie z wnioskiem Pani M. R., poprzedniczki prawnej S. L.) dwa domy mieszkalne, zabudowania gospodarcze i leśniczówka lub (zgodnie z wnioskiem E. B.) grunty o powierzchni [...] ha zabudowane dworem o czternastu izbach, domem mieszkalnym, tzw. rządówką, leśniczówką, 2 stajniami, stodołą, spichlerzem, chlewem, kurnikiem i wozownią, położonej w miejscowości [...], powiat [...], województwo [...].
Organ I instancji ustalił, że dnia 18 maja 2007 r. do Wojewody [...] wpłynęły oświadczenia M. R.: o miejscach zamieszkania na obecnym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o dotychczasowym stanie realizacji prawa do rekompensaty. Oświadczenia złożono na drukach opracowanych przez [...] Urząd Wojewódzki we [...] do celów prowadzenia postępowań administracyjnych w trybie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Uprzednio M. R. nie składała wniosku o wydanie decyzji z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści powyższych oświadczeń zdaniem Wojewody można wywnioskować, iż M. R. domagała się, w terminie określonym w art. 5 ust. 1 ustawy, wydania na jej rzecz decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Formalny wniosek w przedmiotowej sprawie został złożony do Wojewody [...] dnia 2 lipca 2010 r. Wniosek ten dotyczył dwóch odrębnych nieruchomości: - pozostawionej w [...] przez Z. J. o powierzchni [...] ha i pozostawionej w [...] przez S. C. o powierzchni [...] ha. Pismem z dnia 21 maja 2012 r. M. R. rozszerzyła zakres przedmiotowy swojego wniosku o zabudowania, które znajdowały się na gruntach Z. J. (dwa domy mieszkalne, zabudowania gospodarcze i leśniczówka) oraz jej udziały w cukrowni "[...] ". W toku postępowania zmarła M. R., a w jej miejsce jako strona wstąpiła S. L. Dnia 14 października 2013 r. A. L. - pełnomocnik S. L. sprecyzował, iż ubiega się o rekompensatę wyłącznie za grunty i budynki.
Wojewoda wskazał, że ww decyzja rozstrzyga sprawę wniosku E. B. i S. L. w części dotyczącej zabudowań pozostawionych w [...]. Ostateczną decyzją nr [...] i nieostateczną decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2016 r. Wojewoda [...] potwierdził E. B., R. L. i J. N. oraz S. L. prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez Z. G. gruntów o powierzchni ok. [...] ha.
Wojewoda dodał, że jedynie S. L. i E. B. domagają się potwierdzenia prawa do rekompensaty za grunty zabudowane w [...], stanowiące własność Z. J. Pozostali wnioskodawcy domagali się jedynie rekompensaty za pozostawione grunty rolne (niezabudowane).