Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Iwona Maciejuk Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. M. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego M.M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/8

I SA/Wa 1124/13

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z [...] marca 2013 r. nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej po rozpatrzeniu wniosków D. P., M. M., J. H. i I. A. o ponowne rozpatrzenie sprawy objętej postanowieniem tego organu z [...] października 2012 r. nr [...] zawieszającym z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z [...] kwietnia 1966 r. nr [...] oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w W. z [...] listopada 1965 r. nr [...] odmawiającego ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...], utrzymał w mocy postanowienie z [...] października 2012 r.

W uzasadnieniu Minister wskazał, że postanowieniem z [...] października 2012 r. nr [...] zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności wyżej wskazanych orzeczeń. Zawieszenie postępowania nastąpiło do czasu przedłożenia organowi nadzoru prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabyciu spadku po A. K. współużytkowniku wieczystym gruntu przedmiotowej nieruchomości.

Od powyższego postanowienia wnioski o ponowne rozpoznanie sprawy złożyli D. P., M. M., J. H. i I. A. Wskazali, że właściciele wykupionych lokali a zarazem użytkownicy wieczyści gruntu przedmiotowej nieruchomości nie posiadają przymiotu strony w niniejszym postępowaniu nadzorczym.

Po rozpatrzeniu wniosku Minister stwierdził, że w każdym postępowaniu organ administracji publicznej obowiązany jest ustalić, kto ma interes prawny lub obowiązek, a tym samym czy jest stroną postępowania indywidualnego. Zgodnie z art. 107 § 1 kpa decyzja administracyjna rozstrzygająca sprawę co do istoty lub w inny sposób kończąca sprawę w danej instancji powinna zawierać oznaczenie stron. Organ nadzoru wyjaśnił, że zgodnie z art. 28 kpa stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo, kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Taki interes prawny wynika z przepisów prawa materialnego stanowiącego prawa i obowiązki. Stronami postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji dekretowej dotyczącej nieruchomości [...] położonej przy [...] (obecnie m.in. ul. [...]), są jego wszyscy poprzedni właściciele lub ich spadkobiercy, aktualny właściciel nieruchomości, a także osoby, które wykażą, że przysługuje im tytuł prawnorzeczowy do tej nieruchomości. W ocenie Ministra właściciele wykupionych lokali w budynku znajdującym się na nieruchomości przejętej w trybie dekretu z 26 października 1945 r. są również współużytkownikami wieczystymi gruntu i z tego tytułu mają prawo uczestniczyć w postępowaniu. Wobec tego obowiązkiem organu jest rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy z udziałem właścicieli samodzielnych lokali.

Jednocześnie Minister uznał za nietrafne stanowisko skarżącego, że właściciele wykupionych lokali mają interes faktyczny, a nie prawny. W przypadku wyodrębnienia lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu (art. 3 ust. 1 ustawy z 24.06.1994 r. o własności lokali Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). W myśl art. 3 ust. 2 powołanej ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli. A zatem właściciele wyodrębnionych lokali wskutek nabycia ich własności stali się współwłaścicielami części budynku i urządzeń oraz w określonej części ułamkowej użytkownikami wieczystymi nieruchomości, co do której zostanie wydana decyzja w postępowaniu nadzorczym.

Strona 1/8