Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch Sędziowie asesor WSA Agnieszka Miernik asesor WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant Michał Samoraj po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2006 r. sprawy ze skargi D. K. i G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie o ustanowienie użytkowania wieczystego. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia [...] sierpnia 2003 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., po rozpatrzeniu odwołania D. K. i G. K., decyzją z dnia [...] maja 2004 r., nr .[...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] sierpnia 2003 r., nr [...] odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Burmistrza Gminy W. z dnia [...] września 1998 r., nr [...] o ustanowieniu na rzecz P. J., A. J., K. J., M. J., A. J., M. J., J. R., A. R., W. R., D. K. i G. K. prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w W. przy ul. [...] [...], oznaczonego w ewidencji gruntów jako działka nr [...](dawny nr hip. [...]).
W zaskarżonej decyzji organ przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.
W dniu 5 kwietnia 2000 r. D. K. i G. K. wystąpili do Burmistrza Gminy W. o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Burmistrza Gminy W. z dnia [...] września 1998 r., w części dotyczącej ustanowienia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości położonej w W. przy ul. [...] [...] na rzecz P. J., A. J., K. J., M. J., A. J., M. J., J. R., A. R., W. R. - każdego w udziale 72/972 części, jako następców prawnych M. P. oraz o uchylenie zaskarżonej decyzji w tej części. Jako przesłankę wznowienia postępowania wskazali art. 145 § 1 pkt 5 KPA. W uzasadnieniu podnieśli, że wyszły na jaw nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, a nie znane organowi, który wydał decyzję. Do wniosku została dołączona: kserokopia oświadczenia I. P. z dnia [...] października 1946 r. skierowanego do Zarządu Cmentarza [...], kserokopia świadectwa śmierci M. P. wydanego dnia [...] października 1935 r. przez Rzymskokatolicką Parafię św. [...] w W., kserokopia wyciągu z księgi umarłych Urzędu Parafialnego w Z. z dnia [...] lipca 1946 r. oraz zezwolenie na przewóz zwłok, które zostało wydane przez Starostwo N. w dniu [...] września 1946 r. Z załączonych dokumentów wnioskodawcy wywodzą, iż właścicielem nieruchomości nr hip. [...] był M. P. zmarły w Z. w dniu [...] września 1946 r., wdowiec po M. z L., nie zaś M. P., syn J. i Z. z Z., urodzony w dniu [...] stycznia 1895 roku w C., zmarły w Z. w dniu [...] czerwca 1946 r., wdowiec po M. R.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2000 r., nr [...] Burmistrz Gminy W. wznowił postępowanie w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Burmistrza Gminy W. z dnia [...] września 1998 r.
Prezydent Miasta W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2003 r. odmówił uchylenia decyzji ostatecznej Burmistrza Gminy W. z dnia [...] września 1998 r. W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji wskazał, że zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Sąd Rejonowy dla W. z dnia [...] lutego 1998 r. prawo własności przedmiotowej nieruchomości wpisane było na rzecz M. P. w 2/3 częściach oraz A. i W. K. w 1/3 części z tytułu nabycia nieruchomości od H. S. na mocy aktu z dnia [...] sierpnia 1939 r. W dziale [...] księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości znajduje się wzmianka stwierdzająca, że po zmarłym w dniu [...] czerwca 1946 r. M. P. prawa do spadku zgłosiła siostra I. P. Do działu [...] tej księgi wpłynął dnia [...] stycznia 1962 r. wniosek wraz z postanowieniem Sądu Grodzkiego w Z. z dnia [...] lutego 1949 r., sygn. Sp. [...] o stwierdzeniu praw do spadku po M. P. na rzecz jego siostry I. P. w całości. Postanowieniem z dnia [...] stycznia 1962 r. Sąd Powiatowy dla W. wyznaczył wnioskodawczyni I. P. dwumiesięczny termin do usunięcia przeszkody do wpisu zmiany tytułu własności. Postępowanie zostało pozostawione bez biegu i akta złożone do Archiwum pod nr [...], zgodnie z postanowieniem z dnia [...] marca 1962 r. Ponadto zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Zarząd Cmentarza Parafialnego w Z. z dnia [...] maja 2001 r. M. P. urodzony w C., mieszkający w Z., ul. [...] [...], zmarł dnia [...] czerwca 1946 r. w domu przy ul. [...] [...], zaś formalności pogrzebowe zostały załatwione przez Zakład Pogrzebowy A. O., zmarły zaś został pochowany na wyżej wymienionym Cmentarzu przy ul. [...]. Jednocześnie zgodnie z notatką służbową sporządzoną w dniu [...] lipca 2001 r. przez podinspektora M. D. z Wydziału Geodezji i Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Gminy W. z jego wizyty w dniu [...] lipca 2001 r. w kancelarii Parafii Rzymskokatolickiej pod wezwaniem [...] w Z., w księdze zmarłych tej parafii (tom [...], str. [...], poz. [...]) figuruje zapis, iż w dniu [...] czerwca 1946 r. zmarł w Z., w willi "[...]", przy ul. [...] [...] dr M. P., syn J. i Z. Z., urodzony [...] stycznia 1935 r. w C.. Z notatki tej wynika również, iż w dniu [...] września 1946 r. w Z. nie zmarła ani jedna osoba. Z przedmiotowej notatki wynika, że M. P. został pochowany w grobowcu, bez oznaczenia miejsca jego położenia, oraz, że S. O. przedsiębiorca pogrzebowy, który zajmował się pochówkiem M. P., użyczał swojego grobowca rodzinnego do przechowywania zwłok do czasu ich przewozu w inne miejsce. Zdaniem organu analiza stanu faktycznego i prawnego sprawy wskazuje, że istniał tylko jeden dr M. P., syn J. i Z., z Z., urodzony [...] stycznia 1885 r. w C., zmarły dnia [...] czerwca 1946 roku o godzinie [...] w domu przy ul. [...] [...] w Z., pochowany na cmentarzu parafialnym w Z. przy ul. [...] [...], w grobowcu rodzinnym przedsiębiorcy pogrzebowego S. O. Natomiast z zezwolenia wydanego w dniu [...] września 1946 r. przez Lekarza Powiatowego dr T. T. wynika, że zwłoki M. P. zostały przewiezione do W. i złożone na cmentarzu na [...] do grobu nr [...], rząd [...] w kwaterze nr [...]. Jednak w ocenie organu pierwszej instancji wskazane wyżej zezwolenie zawiera błąd pisarski spowodowany najprawdopodobniej błędnym odczytaniem daty z wyciągu z księgi umarłych Urzędu Parafialnego w Z. z dnia [...] lipca 1946 r. (karat [...] tomu [...] akt) bowiem właśnie na dacie śmierci M. P. została postawiona pieczęć parafialna, a błąd w wieku zmarłego zapewne jest zwykłą pomyłką pisarską bądź błędem w obliczeniach. Odnosząc się do twierdzenia odwołujących się, iż byłym właścicielem nieruchomości nr hip. [...] był M. P., wdowiec po M. P., córce J. i S. z domu S., małżonków L., zmarłej dnia [...] października 1935 r., a nie M. P. wdowiec po M. R. należało stwierdzić, iż w akcie notarialnym kupna przedmiotowej nieruchomości przez małżonków K. i dr M. P., tego ostatniego określono jako doktora bez podania dziedziny nauki, jako zamieszkałego w W., przy ul. [...] [...], nie podając ani imion rodziców ani daty urodzenia. W związku z tym do pełnego powiązania dr M. P. z nieruchomością przy ul. [...] [...] koniecznym byłoby złożenie stosownego oświadczenia przez niego lub małżonków K. Niestety pomimo podjętych prób mających na celu ustalenie tego faktu oraz z uwagi na upływ czasu nie udało się organowi natrafić na takie dokumenty. Poza tym w okresie od 1935 r. do 1946 r. M. P. mógł się ponownie ożenić, jednak w braku znajomości daty i miejsca ślubu i z uwagi na upływ czasu nie jest możliwe ustalenie tego faktu. W odniesieniu do decyzji Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Z. z dnia [...] lipca 1960 r., na mocy której orzeczono odpowiedzialność za zaległości podatkowe ciążące na W. i A. małżonkach K., jako współwłaścicielach w 1/3 części nieruchomości położonej w W. przy ul. [...] [...] z tytułu podatku od wzbogacenia wojennego, organ pierwszej instancji uznał decyzję tę za wadliwą. Podstawą odpowiedzialności podatkowej ma być art. 27 dekretu o nadzwyczajnym opodatkowaniu od wzbogacenia wojennego. Zdaniem organu dekret ten nie ma zastosowania do przedmiotowej nieruchomości. Pracownicy Urzędu Gminy W. podjęli stosowne działania mające na celu dotarcie do dokumentów, na podstawie których wydano wadliwą decyzję niestety z uwagi na upływ czasu działania organu w tym zakresie okazały się bezskuteczne. Organ pierwszej instancji ustalił również, że w 1946 r. w Z. istniały dwie parafie katolickie: Parafia pod wezwaniem [...] oraz Parafia pod wezwaniem [...] w Z. Zgodnie z pismami wydanymi przez te parafie w 1946 r. w Z. zmarła tylko jedna osoba o imieniu M. P. Był to M. P., wdowiec po zmarłej M. R. syn J. i Z. z domu Z. urodzony w C. dnia [...] stycznia 1895 r., zmarły w Z. dnia [...] czerwca 1946 r. na zapalenie mózgu na tle gruźliczym. Zgodnie z pismem Zarządu Cmentarza [...] z dnia [...] listopada 2002 r. oraz kserokopią z księgi cmentarnej (karta [...] akt) na cmentarzu tym w kwaterze [...] rząd [...] grób [...] spoczywa M. P., wdowiec po zmarłej M. R. - syn J. i Z. z domu Z. urodzony w C. dnia [...] stycznia 1895 r., zmarły w Z. dnia [...] czerwca 1946 r. Ponadto pismem z dnia 17 kwietnia 2003 r. Prezydent W. zwrócił się do D. i G. K. o przedłożenie prawomocnego postanowienia sądu o nabyciu spadku po M. P., zmarłym [...] września 1946 r. w Z., wdowcu po M. z L. oraz o podanie miejsca zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy tymi osobami. W odpowiedzi D. i G. K. poinformowali, że nie jest im znany krąg spadkobierców po M. P. zmarłym w dniu [...] września 1946 r. Zapewnili też, że M. P. jest pochowany z ich babcią, M. z domu L. w grobie rodzinnym na [...]. Dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należało więc uznać, że żadna instytucja ani sąd nie podważała praw dr M. P., syna J. i Z. z Z. ani jego spadkobierców do nieruchomości położonej przy ul. [...] [...], hip. nr [...], zaś do 2000 r. praw tych nie kwestionowali również D. i G. K. W. i A. K. podpisując wspólnie z I. P. wniosek z dnia 7 lutego 1949 r. o przyznanie prawa własności czasowej do przedmiotowego gruntu także tych praw nie kwestionowali. Ponadto na obu cmentarzach: [...] i w Z. pochowana została ta sama osoba w związku z czym zwłoki musiały być przewożone z Z. do W., a zatem musiało być wystawione przez lekarza powiatowego zezwolenie na przewóz zwłok. Mimo pomyłek wyżej wymienione zezwolenie dotyczy M. P. zmarłego w Z. w dniu [...] czerwca 1946 r. Brak jest natomiast jakichkolwiek dowodów istnienia M.P. zmarłego w Z. w dniu [...] września 1946 r. tj. aktu urodzenia, zgonu czy ślubu.