Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch Sędziowie WSA Daniela Kozłowska asesor WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant Joanna Grzyb po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2005 r. sprawy ze skargi W. L. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] na podstawie art. 138 §1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. z dnia [...] marca 2004 r. nr [..] stwierdzającą z urzędu nieważność decyzji Dowódcy Garnizonu G. z dnia [...] listopada 1987 r. nr [...] w sprawie przydziału W. L. osobnej kwatery stałej położonej przy ul. [...] w G.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, że Szef Wojskowego Zarządu Kwaterunkowo-Budowlanego Marynarki Wojennej w G. decyzją z dnia [...] grudnia 1964 r. nr [...] przyznał W. L. pomoc finansową z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej w formie bezzwrotnej na uzupełnienie wkładu mieszkaniowego w Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w G. (z uwzględnieniem żony H. i syna K.), w wyniku której zainteresowany otrzymał lokal spółdzielczy w G. przy ul. [...]. Pomoc ta została uzupełniona decyzją Szefa Zarządu Kwaterunkowo-Budowlanego Marynarki Wojennej z dnia [...] lutego 1966 r. nr [...]. Następnie decyzją Dowódcy Garnizonu G. z [...] listopada 1987 r. nr [...] skarżący otrzymał przydział osobnej kwatery stałej położonej w G. przy ul. [...].
Organ II instancji wskazał, iż W. L. w złożonym dnia 19 grudnia 1986 r. wniosku o przydział kwatery stałej (z uwzględnieniem drugiej żony U.) nie ujawnił faktu skorzystania z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego MON. Informację powyższą organa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej uzyskały w momencie ubiegania się skarżącego o wykup zajmowanej kwatery stałej.
Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. decyzją z dnia [...] marca 2004 r. nr [...] stwierdził z urzędu nieważność decyzji Dowódcy Garnizonu G. z dnia [...] listopada 1987 r. w sprawie przydziału W. L. osobnej kwatery, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
Od tej decyzji złożył odwołanie W. L., wnosząc o jej uchylenie. W jego uzasadnieniu podniósł, że pomimo tego, iż nie zwrócił otrzymanej pomocy finansowej, to jednak utracił on prawo do lokalu spółdzielczego, bowiem prawo do niego - po orzeczonym rozwodzie - zachowała jego była żona H. L. Zdaniem skarżącego, ówczesny organ kwaterunkowy wojska w dacie przydziału osobnej kwatery stałej dysponował wiedzą o skorzystaniu przez skarżącego z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego MON i tenże organ był zobowiązany do zażądania od strony zwrotu udzielonej pomocy. Skarżący natomiast nie może ponosić skutków braku właściwego działania organu.
Nadto, decyzją Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. z dnia [...] czerwca 2001 r. nr [...], wydaną w niezmienionym stanie faktycznym, W. L. uzyskał potwierdzenie posiadanych uprawnień do osobnej kwatery stałej na czas nieoznaczony.
Skarżący podniósł również, że jego zdaniem istniejący stan faktyczny i prawny przedstawionej sprawy nie uzasadnia zastosowania nadzwyczajnego trybu wzruszania ostatecznej decyzji administracyjnej, przewidzianego w art. 156 § 1 pkt 2 kpa.