Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie: WSA Elżbieta Lenart WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2016 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa X w W. S.A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] po rozpatrzeniu wniosku Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej "[...]" w [...] S.A. o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2015r., nr [...] odmawiającego wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2000r., nr [...] - utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie z dnia [...] lutego 2015 r.
Zaskarżone postanowienie wydane zostało w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2000 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a stwierdziło nieważność orzeczenia administracyjnego nr [...] wydanego przez Prezydium Rady Narodowej w [...] w dniu [...] kwietnia 1964r., którym odmówiono J. i C. małżonkom L., J. H., W. H. J. H., S. H., W. F. H. i innym ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...], oznaczonego hipotecznie jako "[...]" Kw nr [...].
Wnioskiem z dnia [...] listopada 2014 r. Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej "[...]" S.A. z siedzibą w [...] wystąpiło do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] grudnia 2000 r.
Pismem z dnia [...] grudnia 2014 r. J. S. - pełnomocnik A. W., E. K., J. Z., J. B., K. G., M. H., A. M., E. L., J. H., K. G., P. R., B. B., G. W., I. H., J. N., K. H. - również jako opiekuna całkowicie ubezwłasnowolnionej I. H., W. R., J. Ł. i W. Ł. wskazał, iż orzeczenie administracyjne nr [...] z dnia [...] kwietnia 1964 r. było przedmiotem badania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], które rozpoznało sprawę co do istoty oraz odmówiło stwierdzenia nieważności, zatem uzasadnione jest zastosowanie art. 61a k.p.a.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] postanowieniem z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...], odmówiło wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2000 r., nr [...]. W uzasadnieniu wskazano, że decyzja z dnia [...] grudnia 2000 r. była już przedmiotem postępowania prowadzonego w trybie art. 156 § 1 kpa i zakończonego ostateczną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...]. Uniemożliwia to zdaniem Kolegium ponowne wszczęcie postępowania nieważnościowego w sprawie.
Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej "[...]" S.A. z siedzibą w [...] wystąpiło z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie z dnia [...] lutego 2015 r. W uzasadnieniu wskazano, iż wbrew twierdzeniu wnioskodawcy, nie istniały podstawy prawne do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2000 r. Zdaniem Kolegium złożenie wniosku o wszczęcie postępowania nadzorczego powoduje konieczność przeprowadzenia wstępnego postępowania wyjaśniającego, zmierzającego do ustalenia, czy jest ono w ogóle dopuszczalne. Przyczyną niedopuszczalności wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności jest również istnienie w obiegu prawnym ostatecznej decyzji administracyjnej wydanej w sprawie stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji. Wskazano, iż decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...], w której orzeczono, że decyzja z dnia [...] grudnia 2000 r. wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości, jednakże ze względu na upływ czasu nie stwierdzono jej nieważności -wydana została z urzędu, jednakże w treści decyzji zawarto stwierdzenie, że naruszony został tylko art. 156 § 1 pkt 1 kpa tj. wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości, natomiast w pozostałym zakresie decyzja jest prawidłowa. Przesłanki określone w art. 156 pkt 2, 3, 4, 5, 6, i 7 nie wystąpiły. Oznacza to zdaniem organu, że decyzja była badana pod kątem wystąpienia wszystkich przesłanek z art. 156 § 1 kpa. Z tego względu nie jest zatem możliwe ponowne wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] grudnia 2000r. Nie uległ, bowiem zmianie stan faktyczny i prawny sprawy. Wskazano, że ostateczna i prawomocna decyzja Kolegium stanowi przejaw instytucji określonej, jako res iudicata, co uniemożliwia możliwe ponowne rozpatrzenie sprawy nawet w sytuacji, w której określono żądanie stwierdzenia nieważności z innej przyczyny.