Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie NSA Ewa Dzbeńska NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) Protokolant Anna Milicka - Stojek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kredytu studenckiego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia [...] września 2004 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu 3. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie adwokatowi M. O., prowadzącej Kancelarię Adwokacką w W. przy ul. [...], kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych stanowiącą 22% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu D. K.
Minister Edukacji Narodowej i Sportu decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] września 2004r. nr [...], którą odmówił częściowego umorzenia kredytu studenckiego udzielonego D. K. na podstawie umowy o kredyt nr [...] z dnia [...] stycznia 1999 r. zawartej z Bankiem Gospodarki Żywnościowej S.A. [...].
Z uzasadnienia decyzji wynika, że w dniu 15 grudnia 2003 r. D. K. zwrócił się do Ministra Edukacji Narodowej i Sportu o umorzenie kredytu studenckiego. Po uzupełnieniu dokumentów dotyczących sytuacji życiowej wnioskodawcy wniosek został przedstawiony Komisji do Spraw Pożyczek i Kredytów Studenckich, zwanej dalej "Komisją", która na posiedzeniu w dniu [...] czerwca 2004 r. zaopiniowała wniosek negatywnie. Minister Edukacji Narodowej i Sportu podzielił stanowisko Komisji zawarte w przedstawionej opinii i decyzją z dnia [...] września 2004 r. odmówił częściowego umorzenia kredytu studenckiego. Organ wziął pod uwagę, że zgodnie z § 14 ust. 7 i 8 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę (Dz. U. Nr 126, poz. 835 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem", Minister Edukacji Narodowej i Sportu podejmuje decyzję o umorzeniu części spłaty kredytu studenckiego, jeżeli kredytobiorca udokumentuje trudną sytuację życiową. Na trudną sytuację życiową składa się nie tylko sytuacja materialna kredytobiorcy ale również sytuacja życiowa, a w szczególności zdarzenia losowe, które powodują nagłe pogorszenie jego sytuacji bytowej. W toku postępowania o umorzenie kredytu studenckiego Komisja oceniając wniosek o umorzenie opiera się na dokumentach przedstawionych przez stronę. Dokumenty te powinny obrazować trudną sytuację życiową wnioskodawcy uniemożliwiającą lub w znacznym stopniu ograniczającą możliwość spłaty kredytu. Przedstawione przez kredytobiorcę zaświadczenia potwierdzały, że pozostaje on w zatrudnieniu i uzyskuje dochody w stałej wysokości, a zatem posiada środki finansowe w postaci wynagrodzenia za pracę, pozwalające na spłatę kredytu. Nie wyczerpuje to przesłanki umorzenia określonej w § 14 ust. 7 rozporządzenia. Zgodnie z ratio legis tego przepisu ubieganie się o częściowe umorzenie kredytu następuje w wypadku trudnej sytuacji życiowej kredytobiorcy (nieprzypadkowo użyto w przepisie określenia "życiowa", a nie "materialna"), która z uwagi na zaistnienie w konkretnym przypadku wyjątkowych okoliczności i zdarzeń losowych w znaczny sposób pogarsza zarówno sytuację materialną powodując trwałą utratę zdolności do spłaty zobowiązania, jak i sytuację osobistą kredytobiorcy w takim stopniu, że w ocenie organu domaganie się dalszej spłaty kredytu byłoby niezgodne z ogólnie przyjętymi i akceptowanym zasadami współżycia społecznego i sprawiedliwością społeczną. Kredytobiorca nie przekazał informacji o ewentualnych zdarzeniach losowych wpływających na pogorszenie się jego sytuacji życiowej. Uzyskiwanie niskich dochodów, bez wskazania i udokumentowania zdarzeń losowych wpływających w istotny sposób na sytuację życiową kredytobiorcy, nie stanowi wystarczającej podstawy do umorzenia części kredytu.