Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Polańska, Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski (spr.),, Sędzia WSA Anna Sokołowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 listopada 2015 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu opłaty uzdrowiskowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia 23 marca 2015 r. nr [...], 2. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz pełnomocnika skarżącego adwokata M. S. kwotę [...] złotych powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wnioskiem z dnia 8 stycznia 2013 r. M.K. wystąpił do Prezydenta Miasta Ś. o umorzenie zaległości w opłacie uzdrowiskowej należnej z tytułu pobytu na terenie Ś. (na turnusie rehabilitacyjnym) w okresie od 05.01.2013 r. do 26.01.2013 r. w Sanatorium "B".
W uzasadnieniu Wnioskodawca wskazał, że jest inwalidą z ustalonym stopniem niepełnosprawności, nie posiadającym żadnego dochodu. Wyjaśnił, że jest zarejestrowany w Urzędzie Pracy bez prawa do zasiłku. Nie stać go było na leczenie sanatoryjne i dlatego został skierowany przez Fundusz Zdrowia. Nie stać go także na wykup leków przepisanych na wskazane choroby, tj. na serce, nadciśnienie, alergię, choroby gastryczne, psychiatryczne i choroby układu kostnego.
Decyzją z dnia [...], wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy, organ I instancji odmówił umorzenia ww. zaległości. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją z dnia [...] wydaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. Na skutek uwzględnienia skargi M.K. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 3 marca 2014 r. (sygn. akt I SA/Sz 1499/13) uchylił decyzje organów obu instancji i przyznał od Skarbu Państwa wynagrodzenie na rzecz pełnomocnika skarżącego z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał w szczególności na potrzebę rozważenia, czy umorzenie przedmiotowej zaległości jest zgodne z interesem społecznym. W związku z tym niezbędna jest ponowna, wnikliwa analiza sytuacji osobistej i materialnej Skarżącego, uwzględniająca realną możliwość spłaty zadłużenia. Sąd wskazał też, że egzystencja Skarżącego jest uzależniona od środków publicznych, tj. pomocy społecznej, dlatego rozważenia wymaga kwestia możliwego pogłębienia niedostatku Skarżącego i wpływu takiej okoliczności na zwiększenie zaangażowania środków publicznych w zapewnienie Stronie minimalnego poziomu utrzymania. Rozważenia w takiej sytuacji wymaga również podnoszony przez Skarżącego fakt braku środków finansowych na prowadzenie korespondencji z organami podatkowymi (i sądem), związanej z prowadzoną sprawą i konieczność angażowania środków publicznych na załatwienie tej sprawy. W ocenie Sądu, również kwestia możliwości podjęcia przez Skarżącego pracy zarobkowej przy uwzględnieniu jego stanu zdrowia i braku odpowiednich kwalifikacji, a także istniejącego stanu bezrobocia, nie została w sposób przekonujący oceniona.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezydent Miasta Ś. decyzją z dnia [...] odmówił Stronie umorzenia zaległości, lecz decyzja ta została uchylona przez organ II instancji, ze stwierdzeniem, iż organ I instancji nie wykonał zaleceń Sądu zawartych w ww. wyroku.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta Ś. ponownie odmówił umorzenia przedmiotowej zaległości, podnosząc w uzasadnieniu decyzji, że Strona nie podejmuje ze swej strony żadnej inicjatywy, aby podjąć zatrudnienie i poprawić swój byt materialny, od lat poprzestając jedynie na czerpaniu pomocy z opieki społecznej ze środków budżetu państwa i z budżetu gminy.