Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtysiak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska,, Sędzia WSA Bolesław Stachura, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kalisiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 października 2016 r. spraw ze skarg D. M. i E. M. na decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej: - z dnia 3 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do września 2007 r., listopad i grudzień 2007 r. oraz IV kwartał 2007 r.; - z dnia 3 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec i IV kwartał 2008 r. oraz za styczeń, maj, październik i grudzień 2008 r. uchyla zaskarżone decyzje i poprzedzające je decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 24 marca 2016 r. o numerach: [...]
E.M. i D.M., jako byli wspólnicy E. S.C. D.M., E.M. z siedzibą w P., zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie następujące decyzje:
1) decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia [...] o nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia [...] o nr [...], na mocy której odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...] o nr [...]- dotyczy podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2007 r.;
2) decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia [...] o nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia [...] o nr [...], na mocy której odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...] o nr [...]- dotyczy podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2008 r.
W uzasadnieniu obu ww. decyzji organ odwoławczy, po przywołaniu przepisów art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 235, art. 247 § 1 pkt 5 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) - dalej w skrócie "O.p.", w związku z art. 31 ust. 1 oraz art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 720) wskazał, że w dniu 21.10.2015 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w P. wpłynęły wnioski byłych wspólników z dnia 16.10.2015 r. o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] o nr [...] oraz z dnia [...] o nr [...].
Jak dalej wskazano, ww. decyzjami z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S. określił E. S.C. D.M., E.M. z siedzibą w P. (zwanej w skrócie "Spółką").
- w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy od stycznia do maja 2007 r., sierpień 2007 r., IV kwartał 2007 r. oraz zobowiązanie podatkowe za czerwiec, lipiec i wrzesień 2007 r. oraz wysokość podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ustawy za listopad i grudzień 2007 r.,
- w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za I kwartał 2008 r., zobowiązanie podatkowe w tym podatku za II kwartał 2008 r., III kwartał 2008 r. i IV kwartał 2008 r. oraz wysokość podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ustawy za miesiące: styczeń 2008 r., maj 2008 r., październik 2008 r. i grudzień 2008 r.
Następnie wyjaśniono, że w treści wniosków o stwierdzenie nieważności decyzji wnioskodawcy wskazali, że w dniu wydania przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. ww. decyzji Spółka już nie istniała. Działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki cywilnej została bowiem zawieszona w przypadku D.M. w dniu 13.09.2011 r., a w przypadku E.M. - w dniu 31.10.2011 r.
Wnioskodawcy powołali także przepisy art. 14a ust. 1, art. 34 ust. 2 pkt 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wyjaśnili nadto, że ustawodawca przyjął, iż po upływie określonego czasu niewykonywanie działalności gospodarczej, czego przejawem jest jej zawieszenie dłużej niż 24 miesiące, skutkuje likwidacją przedsiębiorstwa, a wpis dotyczący tej działalności podlega wykreśleniu z urzędu.