Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Kowalewska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska (spr.) Sędzia WSA Kazimierz Maczewski Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Furtak-Biernat po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi Niezależnego S. O. "[...]" z siedzibą w D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. umarza postępowanie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego Niezależnego S. O. "[...]" z siedzibą w D. P. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/14

Decyzją z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza D. P. z dnia [...] kwietnia 2019 r., nr [...] w sprawie określenia N. z siedzibą w D. P. (dalej: "Strona" lub "Skarżący") wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie nieruchomości niezamieszkałej stanowiącej ogrody działkowe w D. P., objętej działkami nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...],[...], [...] obręb [...] miasta D. P. (dalej: "ogrody działkowe") za okresy: od czerwca 2015 r. do końca grudnia 2015 r. w kwocie

[...] zł; od stycznia 2016 r. do końca grudnia 2016 r. w kwocie [...]zł i od stycznia 2017 r. do czerwca 2017 r. w kwocie [...]zł.

Powyższe decyzje wydane zostały w następującym stanie faktycznym sprawy.

Organ I instancji postanowieniem z dnia [...] maja 2016 r., sprostowanym dnia

[...] maja 2016 r., wszczął z urzędu postępowanie w sprawie ustalenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na nieruchomości niezamieszkałej o numerze księgi wieczystej [...] położonej w D. P. stanowiącej Rodzinny Ogród Działkowy [...] zlokalizowanej na działkach ewidencyjnych o numerach [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] obręb [...] Miasta D. P..

Organ I instancji decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] opartą o przepisy art. 6o ust. 1, art. 6j ust. 3b, i art. 6q ust. 1 ustawy z dnia

13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U.2016.250 j.t.

ze zm.; dalej: "u.u.c.p.g.") i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2015.613 j.t. ze zm.; dalej "O.p.") oraz w oparciu o dwie uchwały Rady Miejskiej w D. P.: Nr [...] z dnia [...] maja 2015 r. w sprawie postanowienia o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (Dz.Urz.Woj.Zach.2015.2277; dalej: "uchwała nr [...]"); Nr [...] z dnia

[...] maja 2015 r. w sprawie wyboru jednej z określonych w art. 6j ust. 1 i 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach metod ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawki takiej opłaty, stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności oraz ryczałtowej stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za rok od domku letniskowego lub od innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe (Dz.Urz.Woj.Zach.2015.2278; dalej: "uchwała nr [...]"), określił Stronie wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie ogrodów działkowych, za 2015 r. w wysokości [...] zł, za rok 2016 w wysokości [...] zł i lata następne.

Organ II instancji decyzją z dnia [...] października 2016 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia

15 marca 2017 r., I SA/Sz 1224/16, uchylił decyzje obu instancji. W uzasadnieniu wskazał, iż postępowanie, w ramach którego wydano ww. decyzje było wadliwe od momentu jego wszczęcia. Sąd dostrzegł, że Organ I instancji w treści decyzji wskazał, iż wydana decyzja stanowi decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w rozumieniu art. 21 § 3 O.p. Na gruncie doktryny prawa, ale przede wszystkim O.p., którą należy stosować z mocy art. 6q ust. 1 u.u.c.p.g. w sprawach dotyczących opłat, istnieje podstawowa różnica pomiędzy decyzją określającą wysokość zobowiązania, a decyzją ustalającą wysokość zobowiązania. Przepisy postępowania podatkowego wielokrotnie rozróżniają te dwa rodzaje decyzji

Strona 1/14