Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marian Jaździński (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska,, Sędzia WSA Alicja Polańska, Protokolant Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I Sz na rozprawie w dniu 18 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz T. S.A. z siedzibą w W. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Decyzją z dnia [...] r., Nr [...], wydaną z powołaniem się na przepis art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Z. z dnia [...] r. określającej T. SA z siedzibą w W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok [...] na kwotę [...] zł.
W uzasadnieniu swej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wskazało, że postanowieniem z dnia [...] r. Burmistrz Miasta i Gminy Z. wszczął wobec T. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. (w skrócie: [...]) postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowią-zania podatkowego w podatku od nieruchomości za [...] rok. Powodem wszczęcia postępowania było złożenie przez w/w podatnika korekty deklaracji podatkowej z dnia [...] r., w której poprzednio deklarowany podatek od nieruchomości został pomniejszony o kwotę [...] zł, jaka uprzednio została naliczona za linie kablowe ułożone w kanalizacji kablowej, co do opodatkowania których podatnik zmienił stanowisko i uznał, że nie są one przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości, gdyż nie są budowlami. Burmistrz Miasta i Gminy Z. nie przyjął interpretacji podatnika, lecz uznał, iż analiza przepisów podatkowych prowa-dzi do wniosku, że linie kablowe stanowią część budowli sieciowej, jaką jest sieć tele-komunikacyjna, na którą składa się nie tylko sama konstrukcja budowlana (np. kana-lizacja techniczna), ale również to, co się znajduje w niej lub poza nią, jeżeli elementy te są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zdaniem tego organu, linia telekomunikacyjna ułożona w kanalizacji technicznej spełnia określoną funkcję w procesie realizacji określonego zadania w działalności prowadzonej przez podat-nika, a to oznacza, że jest budowlą. Stając na takim stanowisku organ podatkowy pierwszej instancji nie przyjął korekty deklaracji, uznał ją bowiem za niezgodną z prawem podatkowym i określił T. wysokość podatku od nieruchomości w kwo-cie zadeklarowanej przez tegoż podatnika w deklaracji pierwotnej, w której linie położone w kanalizacji kablowej zostały opodatkowane jako budowle.
Wskazano również w uzasadnieniu wymienionej na wstępie decyzji, iż T. wniosła odwołanie od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Z., domagając się jej uchylenia i umorzenia postępowania w sprawie. W uzasadnieniu odwołania zarzucono organowi podatkowemu pierwszej instancji naruszenie art. 180, art. 187
§ 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej poprzez to, że postępowanie nie było prowadzone "materialnie", to jest organ podatkowy nie przeprowadził żadnego dowodu i nie wiadomo, na jakiej podstawie dokonał wymiaru zobowiązania podatkowego. Za taką podstawę nie można uznać, zdaniem odwołującej się strony, deklaracji pierwotnej, ponieważ z chwilą złożenia korekty straciła ona moc prawną.
W odwołaniu zarzucono także naruszenie art. 122, art. 180, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej, ponieważ uzasadnienie decyzji, zarówno faktyczne jak i prawne, narusza, jego zdaniem, zasadę zaufania podatnika do organów podatkowych i zasadę przekonywania, gdyż nie wskazuje żadnego materiału dowodowego, którego organ zresztą nie zebrał, nie przeprowadził bowiem oględzin i nie powołał biegłego. Organ nie wyjaśnił kluczowego pojęcia "obiekt budowlany", ograniczył się tylko do stwierdzenia, że linie kablowe ułożone w kanalizacji są niewątpliwie sieciami technicznymi. W kwestii merytorycznej odwołująca się strona przedstawiła obszerny wywód, w którym wychodząc z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, odsyłającego w zakresie rozumienia pojęcia obiektu budowlanego do przepisów prawa budowlanego, poprzez przedstawienie treści art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego definiującego obiekt budowlany, w tym budowlę, dochodzi do konkluzji, że jedną z odmian obiektu budowlanego są telekomunikacyjne obiekty budowlane, a te scharakteryzowane są w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26.10.2005 r., stanowiącym akt wykonawczy do przepisów Prawa budowlanego wydany w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie. Na tej podstawie uważa ona, że w sprawie mają zastosowanie definicje z tego rozporządzenia, zgodnie z którymi telekomunikacyjnym obiektem budowlanym jest linia kablowa podziemna, linia kablowa nadziemna i kanalizacja kablowa. Linia podziemna zdefiniowana została jako linia kablowa umieszczona bezpośrednio w ziemi, zatem linia umieszczona w kanalizacji, jako nie wymieniona wśród obiektów budowlanych, obiektem budowlanym nie jest, a skoro nie jest obiektem budowlanym, to nie jest też budowlą. Nie jest ona również urządzeniem budowlanym, które w świetle przepisów podatkowych jest zrównane z budowlą i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, ponieważ nie da się go przyporządkować konkretnym obiektom budowlanym. Linie w kanalizacji nie są też samodzielną budowlą, ponieważ nie są związane z gruntem, lecz umieszczone w obrębie (przestrzeni) innych obiektów budowlanych, czyli kanalizacji kablowej, z którą nie stanowią całości techniczno-użytkowej, gdyż nie mają z nią fizycznego powiązania, a ich charakter jest tymczasowy - mogą być bowiem z kanalizacji usuwane i wymieniane. Budowlą jest tylko sama kanalizacja kablowa, która jest z gruntem powiązana. Jej funkcją jest stworzenie przestrzeni, w której mogą być układane kable, przy czym realizacja funkcji kanalizacji nie wymaga położenia linii kablowych - położenie tych linii jest przejawem realizacji tej funkcji. Funkcja samych linii kablowych jest odmienna, mają one mianowicie transferować sygnał telekomunikacyjny. Ponieważ nie są powiązane z kanalizacją - ani konstrukcyjnie ani funkcjonalnie, nie mogą być traktowane na gruncie Prawa budowlanego jako budowla, a tym samym nie mogą być uznane za budowlę na gruncie przepisów podatkowych.